Als moeder geniet ik elke dag van mijn drie kinderen. Maar ik weet ook dat moederschap niet vanzelfsprekend is. Ik heb twee hele lieve vriendinnen die dolgraag moeder hadden willen worden. Op Moederdag denk ik dan ook aan hun verdriet.Het werken in de kraamafdeling op ons varkensbedrijf is prachtig. Het geboorteproces, het moederinstinct van de zeugen, de biggen die uit zichzelf het uier weten te vinden; daar blijf ik elke week weer enorm van genieten. Alleen als een zeug zich helemaal op haar gemak voelt, zal ze melk geven. En dan zie je haar biggen met de dag groeien. De uierspanning mag niet te gek zijn: te veel geeft stuwing en te weinig geeft onrust en magere vechtende biggen. Het draait in de kraamstal alleen als alles klopt: rust, ritme en reinheid. En je moet blijven bijsturen met voeding, het geboorteproces in de gaten houden en de moeders in de watten leggen. Zij moeten de biggen immers groot brengen. Daar heb ik veel bewondering voor: want als er nog ‘tiet’ over is, brengt ze zo nog wat biggen van een andere moeder groot.
De roze moeders en de zorg die wij als varkenshouders dagelijks geven, daar was Moederdag 2016 een mooie gelegenheid voor. Met Varkens Vandaag bedachten wij deze positieve actie en vroegen om op #rozemoederdag een foto van de kraamstal op twitter of facebook te zetten. Gewoon, omdat we heel erg trots zijn op onze varkenshouderij! Massaal werd daar op gereageerd met vele foto’s, likes en retweets die volgenden. Hier en daar pikte de media de actie op en zelfs vakblad Boerderij scheef er een mooi artikel over! We hebben gewoon een prachtig vak en daar mogen we best een beetje trots op zijn!Sabine Grobbink, Varkenshoudster