Staartbijten niet zien als gedragsstoornis

Varkens hebben een erg hoge exploratiebehoefte. Die blijkt tot op heden niet te bevredigen met afleidingsmaterialen. Daarom is het nodig om anders te kijken naar staartbijten, concluderen de Duitse onderzoekers Steffen Hoy en Ina Jans-Wenstrup op basis van een onlangs afgesloten onderzoek in het kader van het QS-wetenschapsfonds. "Staartbijten is geen gedragsstoornis maar het gevolg van een voor varkens typerende onderzoeksbehoefte die is gericht op het verkeerde object."

De onderzoekers hebben in het onlangs afgesloten onderzoek in 14 rondes bijna 1.400 biggen met intacte staart vergeleken met 1.200 biggen met een gecoupeerde staart. Van beide groepen varkens kreeg de helft standaard voer en de andere helft voer met stro, hooi of hoppellets gemengd in het voer. En soms ook nog onbeperkt hooipellets als extra afleidingsmateriaal. In beide groepen kwam een hoog aandeel staartbijten voor. Bij de hoppellets waren er wel gedragsveranderingen bij de varkens, maar toch waren er veel problemen met een gedeeltelijk of geheel verlies van de staart.

Varkens bezig houden

De onderzoekers concluderen dat er tot op heden geen oplossing is die altijd en met zekerheid staartbijten kan voorkomen. "Varkens zijn intelligente en cognitieve dieren: ze kunnen problemen oplossen. Dat betekent dat we anders moeten gaan denken. We moeten de varkens zo bezighouden dat ze niet in hun hokgenoten geïnteresseerd zijn. Dat vraagt om nieuwe innovatieve oplossingen die verschillende en afwisselende prikkels met een hoge attractiewaarde voor de varkens hebben. Het moet daarmee dan lukken om staartbijten te beperken en welzijnsproblemen door staartbeschadigingen tot een aanvaardbaar niveau terug te brengen. Als die oplossingen er niet komen, dan blijft het nodig om het laatste derde deel van de staart te couperen.”

Het onderzoek van het QS-wetenschapsfonds wordt betaald vanuit de boetes die door Q&S (het Duitse IKB-systeem) worden opgelegd aan deelnemers die zich niet aan de voorschriften houden.