'De leukste dag van mijn leven'

De snoepjes worden gemaakt met gelatine en om ze snel hard te laten worden, gaan de snoepvormen twintig minuten in de diepvries. Als ze in de diepvries zitten, vertel ik de kinderen waarom we hier snoep maken. Wat een verrassende antwoorden komen er dan. Het vlees van het varken kennen de meesten nog wel, alhoewel er ook wel eens een kippenpootje voorbijkomt.

De haren worden volgens de kinderen ook weleens gebruikt voor een toupetje of een vloerkleed. Maar van de varkensbotten worden we toch zeker wel skeletten gebouwd, denken ze. Dit gebruik ik dan als link de lijm die ervan is te maken.

Bij het vet gaan ze verder terug. Het wordt gebruikt voor het bakken, wat natuurlijk ook nog steeds kan. Als ik dan vraag of ze weleens onder de douche gaan, krijg ik meteen de vraag: 'Het zit toch niet in het water?' Na wat hints te hebben gegeven, zijn ze ervan overtuigd om nooit meer onder de douche te gaan. Daar heb ik dan toch wel de oplossing voor. Ze hebben er een bestanddeel van het vet in gedaan, niet het luchtje.

Het bloed is altijd wel een moeilijke. Bloedworst kennen ze niet, dus dan maar aan de hand van de sigaret. Dan gaan ze in ieder geval niet roken.

Van de huid gaan ze ook weer van alles maken, wat natuurlijk ook gebeurt. Maar we zijn toch in een varkenswinkel en we hebben het nog niet over de snoep gehad? Wordt dit dan gebruikt voor snoep? Inderdaad, dit wordt gebruikt voor de snoep en je proeft en niets van. Als de twintig minuten dan nog niet om zijn, maken we nog gebruik van de kletspot.

Als de snoepjes uit de diepvries kunnen, mogen de kinderen ze uit de mal halen en in een zakje doen. Natuurlijk mogen ze ook proeven. Telkens hoor je dat ze zelfgemaakte snoepjes superlekker vinden.

Wat is het toch leuk om dit te doen en te zien hoe enthousiast kinderen reageren. Tijdens een workshop kwam dan ook de volgende uitspraak van een kind: 'Dit is de leukste dag van mijn leven.' Hier doe je het toch gewoon voor.

Vorig jaar hadden we alleen de kinderen in verband met corona, nu blijven de ouders er steeds vaker bij. Ook voor hen gaat er een wereld open. Zo probeer ik de kinderen en de ouders te vertellen hoe waardevol een varken is en dat we het varken echt niet kunnen missen.

Miriam Berkvens
Oijnk! in Veghel