Uitbreiding varkenshouderij in Egchel leidt tot veel protest
Een plan voor uitbreiding van een varkenshouderij in het Limburgse Egchel zorgt voor veel discussie. Het bedrijf mag uitbreiden tot 25.000 dieren in een nieuw landbouwontwikkelingsgebied nabij het dorp, maar dit stuit op grote weerstand van omwonenden, milieu- en dierenwelzijnsorganisaties.
Momenteel huisvest Egchel al ongeveer 100.000 varkens. Burgemeester en wethouders van gemeente Peel en Maas willen toestemming geven voor ruim 20.000 extra dieren. De uitbreiding omvat de bouw van zes nieuwe stallen, gelegen op afstand van zowel de dorpskern als natuurgebieden. De gemeente benadrukt dat de locatie beter past binnen de provinciale en gemeentelijke visie op landbouwontwikkeling en dat de leefomgeving kan verbeteren doordat een oudere stal dichter bij het dorp op termijn kan worden gesloten.
Het plan wordt fel bestreden. Zo verzamelde de actiegroep Big Pig City ruim tweehonderd handtekeningen. Uit een lokale enquête bleek dat 84 procent van de deelnemers tegen de uitbreiding is. Tegenstanders maken zich zorgen over toegenomen geuroverlast, mogelijke gezondheidsrisico's en dierenleed. Dierenrechtenorganisaties, waaronder Animal Rights en Mobilisation for the Environment, hebben aangekondigd juridische stappen te willen ondernemen.
Toekomstperspectief voor familiebedrijf
De familie Rutten, die de varkenshouderij in tweede generatie runt sinds 1969, ziet de uitbreiding juist als een kans om het bedrijf te centraliseren en de continuïteit voor de volgende generatie te waarborgen. Volgens hen kan deelname aan een stoppersregeling leiden tot het sluiten van de bestaande locatie, wat een 'win-win-winsituatie' oplevert: minder overlast voor Egchel, betere leefomstandigheden voor de dieren en voortzetting van het familiebedrijf.
Egchel kent al een hoge varkensdichtheid: er zijn ruim 71 varkens per inwoner. Voor veel bewoners maakt dat de uitbreiding extra gevoelig. Oud-boswachter Wim Kruisberg, die de Peel jarenlang heeft gevolgd, zegt: 'Ik heb de veehouderijen zien verschijnen en groeien. Het eerste alarmerende rapport lag er al in 1981, maar tot nu is er vrijwel niets gebeurd. Nu krijgen de belangen van een enkele onderneming voorrang, terwijl de toekomst van onze omgeving op het spel staat. Dat is een klap in het gezicht van de mensen.'
Bekijk meer over:
Lees ook
Meest gelezen
Blogs