Thijs Jongen: 'Gezin is hoeksteen van agrarische sector'

Na wat bedenktijd geeft Thijs Jongen aan zijn verhaal te willen doen, mits hij samen met zijn gezin op het bankje mag plaatsnemen. 'Het gezin is de basis van een familiebedrijf: familiebedrijven vormen de hoeksteen van de Nederlandse agrarische sector', verduidelijkt hij. 'Bovendien staat naast mij als ondernemer in de varkenshouderij mijn eigen gezin. En daar ben ik trots op.'

Akkoord, dus belandt het bankje op het gazon voor de varkensstallen van Varkensbedrijf Jongen in het Limburgse Maria Hoop. Als de fotograaf arriveert, belt Thijs zijn partner Anne om met hun dochters Suus (4) en Lot (1) en zoon Chris (2) te komen. 'We wonen 500 meter verderop, dus ze zijn er zo.'

Intussen praat hij over de bouwactiviteiten op het erf. Hun huis is in aanbouw en uiterlijk begin 2026 trekt het gezin erin. 'Tien jaar geleden hebben we de boerderij van de buurman aangekocht en zijn we daar gaan wonen', vertelt Jongen. 'Binnen tien jaar zouden we hier onze eigen woning bouwen, maar we moesten er iets meer vaart mee maken. Het laatste duwtje was de komst van Lot.'

Reuring van boerenleven

Op een boerderij in Sint Joost, 8 kilometer verderop, is Jongen geboren. Hij hield van de vrijheid van het boerenleven. 'Op een boerderij is altijd reuring en leven om je heen. Bij vriendjes in het dorp vond ik het al gauw saai.'

Hij ging naar de middelbare agrarische school en ervoer tijdens een stage in Italië hoe het runnen van een varkensbedrijf vooral niet moet. 'Het was op de Dag van de Arbeid (1 mei) dat ik mijn eerste stap zette op het erf bij het stagebedrijf dat dreef op personeel, maar op dat moment zonder bedrijfsleider zat', blikt Jongen terug. 'Er was niemand en geen varken was gevoerd of verzorgd. Voor mij is zoiets onbestaanbaar, maar het leverde wel een mooi verhaal op.'

Daarna knoopte hij er het theoretische deel van de hbo-studie Makelaardij aan vast. 'Ik had twee jaar meer ervaring met het voeren en verzorgen van varkens kunnen hebben, maar het was een leerzame periode', benadrukt Jongen. 'Als je onderneemt in de varkenshouderij, heb je ook kennis nodig van economische, fiscale en juridische aspecten. Als je met bijvoorbeeld een bank of accountant in gesprek moet, is het belangrijk dat je mee kunt praten omdat je begrijpt waar het om draait.'

Zeugen met SPF-status

Intussen was duidelijk dat het ouderlijk bedrijf moest wijken voor industrie. De verplaatsing naar de huidige locatie met volop ontwikkelingsmogelijkheden werd in 2006 afgerond. In de fonkelnieuwe stallen zijn de ondernemers opgestart met zeugen met een hoge gezondheidsstatus (SPF).

Nu, negentien jaar later, is het nog steeds een hooggezond bedrijf, maar niet meer vrij van PRRS en mycoplasma. Jongen: 'Die kans om zo'n enorme gezondheidssprong te maken krijg je maar één keer en levert echt veel voordeel op. Als ik nieuw moest bouwen, zou ik weer met SPF-dieren opstarten.'

Jongen is een ondernemer met een eigen visie die een vast team van adviseurs om zich heen heeft opgebouwd. Zijn dierenarts komt al op het bedrijf sinds de verplaatsing en de onafhankelijk voeradviseur kent hij al meer dan 25 jaar. 'Ik ervaar dat ze mij als varkenshouder op nummer 1 zetten en ook het beste met mijn bedrijf voor hebben', verduidelijkt hij. 'Als ze meerdere adviezen geven, pik ik er één uit om aan te pakken. Dan weet ik wat het doet en wat het me oplevert.'

Zeug op zes weken spenen

Op zijn eigen manier is Jongen innovatief bezig op het bedrijf. Zo houdt hij zeugen tot zo'n tien dagen na werpen in een kraamhok. Dan verplaatst hij er twee met hun tomen naar één vrijloophok in de biggenstal. Na zes weken worden de zeugen gespeend en blijven de biggen in hun eigen hok.

'In de varkenspestperiode moesten we als fokbedrijf noodgedwongen gelten op ons bedrijf laten werpen. Zo hebben we toen het gebrek aan kraamhokken opgelost. Dat werkte prima', verheldert Jongen die werkwijze. 'Om hier meer zeugen te kunnen houden zonder ingrijpende verbouwingen, hebben we die werkwijze hier weer doorgevoerd. Vooral de biggen profiteren van het late speenmoment.'

De leegloop van de varkenssector vindt Jongen zorgelijk. 'Veel bekenden zie je niet meer omdat ze zijn gestopt. Een open dag bezoeken om een nieuwe varkensstal te bekijken en bij te praten, is tegenwoordig een zeldzaamheid.' Kennis vergaart hij via twee studieclubs. Ook houdt hij vakliteratuur bij en is hij lid van een belangenbehartiger. 'Bestuurswerk heb ik gedaan, maar dat ligt me niet. Ik ben een doener.'