Waar is het collectief?

Als je de voerwinstgrafieken bekijkt, dan maken vleesvarkenshouders pas een goede voerwinst als de biggen goedkoop zijn. Zeugenhouders maken juist een goede voerwinst als de biggen duur zijn. Grafisch is hier zelfs een mooi jojo-effect in te herkennen door het jaar heen. Wie houdt nu wie voor de gek?

Ik lees in de pers van allerlei ontwikkelingen op het gebied van producentenorganisaties, samenwerkingsverbanden in bijvoorbeeld mestverwerking en in de belangenbehartiging. Een mooi voorbeeld hiervan zijn bijvoorbeeld alle artikelen die geschreven zijn omtrent de prijsvorming en diverse ketenconcepten. De pers is er in ieder geval erg druk mee en naar ik mag geloven de betrokken partijen ook.

Mijn inziens moeten we minimaal dezelfde energie en betrokkenheid steken in een verdere collectieve organisatie van de productie. Met zijn allen meer biggen blijven produceren lost het probleem van een lage opbrengstprijs echt niet op; mondiaal niet, maar ook op individueel niveau niet. Want meer keer niks is nog steeds niks.

De sector moet op zoek gaan naar collectiviteit. Niet alleen om de kosten te drukken, zoals via inkoopcombinaties en mestafzetc coöperaties et cetera . Dan pas kan de primaire sector gezamenlijk meer verdienen dan ze nu doen en elkaar het verlies toeschuiven. Het is niet simpel en de primaire ondernemer is over het algemeen honkvast verbonden aan zijn zelfstandigheid. Er moet echter wel bestaansrecht blijven. Duwen op een overvoerde markt heeft geen nut en leidt alleen maar tot meer (bijna) verliezers. Het brengt nagenoeg geen winnaars, ook niet in de periferie.

Mijn inziens zijn er zeker mogelijkheden om tot productieregulering te komen. Ik weet wel dat Nederland geen afgebakend gebied is en de varkenshouderij tal van invloeden heeft vanuit het buitenland. Maar feit is wel dat als we hier zelf geen energie in steken, dan komt er zeker geen beweging.
Wie durft het initiatief te nemen?

Jan van der Heijden
Adviseur AEC Uden