Duur voer

Naast de goede theoretische discussies die ik afgelopen weken hoorde op het Producentendebat over zaken als ‘toekomst’ en ‘efficiëntie’, ontkom ik niet aan de dagelijkse opmerkingen uit de praktijk over duur voer. Een gedachte die veel ondernemers bezighoudt. Maar is voer momenteel wel duur zoals ongeveer twee jaar geleden of is voer altijd relatief duur? Die kwestie houdt mij eigenlijk meer bezig.

Momenteel lopen de voerkosten hoog op, zeker in vergelijking met voorgaande jaren. Maar we moeten niet vergeten dat de post ‘voer’ altijd minimaal 60 procent is van de kostprijs van het vleesvarken. Zorgvuldig omspringen met voer is dus een noodzaak. Dezer dagen houden Lia Hoving en ik op de K.I.-Kennisavonden lezingen over juiste voeding van zeugen. Daarin komt naar voren dat wanneer op het juiste moment wordt gevoerd, de efficiëntie toe kan nemen. In de voordracht van Lia zit de praktische tip dat in de dracht 7 procent méér voeren, wel tot 2 biggen méér kan opleveren. Méér is dus niet altijd minder.

Oudere zeugen hebben ook duidelijk een andere behoefte, zodat in de schema’s nog geschoven kan worden. Dat geldt natuurlijk ook voor de vleesvarkenshouderij. Investeren in jeugdgroei vanwege de hoge efficiëntie in deze fase, is meer aan te bevelen dan in de eindfase ad lib voeren. Persoonlijk zou ik bij verbouw of bij nieuwbouw alle varkenshouders willen aanbevelen: “Weet wat u uw dieren voert!”. Ongeacht of het zeugen, biggen of vleesvarkens zijn. Alleen dan snijden mogelijke aanpassingen en meningen omtrent kostprijs (in relatie tot voersoorten en voersystemen) hout.

Vandaag de dag gaan te veel nieuwbouwers te veel af op ervaringen van anderen. Daarbij is het inzicht in zaken als voerverbruik eigenlijk minimaal. Naast alle strategische beslissingen, zou ik u willen wijzen op vooral de simpele zaken. Zoals die ene silo te weinig, zodat er maar twee soorten voer zijn. En dat is eigenlijk te duur, gezien de werkelijke behoefte aan eiwit en energie per dag. En wie kent niet de lekkende silo, waarvan de onderste laag niet gevoerd kan worden? Of de te ruime afstelling van de dosators in de zeugenstal, de vijzel die jaar in, jaar uit dat kleine beetje voer vermorst, of het ongedierte dat schrikbarende hoeveelheden voer opneemt? En dan zijn er natuurlijk nog de bunkers vol gist, waardoor de voederwaarde sterk daalt. Of wat te denken van het exact uitvoeren van het voerschema in kraamhok, zodat er minder vermorsing is? Het lijken allemaal maar kleine dingen, maar vele kleine dingen maken samen wel een groot geheel.

Wij kunnen onze sector zeker verbeteren op het gebied van efficiëntie, iets wat hard nodig is gezien de stijgende prijzen aan de inputkant. En dus is de boodschap: Ga zeer nauwkeurig en spaarzaam om met dat dure voer.

Chris Opschoor
TOPIGS