'Eropuit om geprikkeld te worden'

Want als je op pad gaat om iemand te interviewen, is dat veel meer dan alleen dat ritje ernaartoe en wat informatie ophalen. Als ik met mijn auto mijn dorp verlaat, valt mij nog altijd de leeggekomen plek op van een gesaneerd varkensbedrijf. Rondom de boerderij en een schuur is er nu een open groene vlakte. Vanaf de weg heb je een doorkijk naar een rietgedekt huis op de grond van een voormalig varkensbedrijf.

Amper 100 meter verderop heerst een andere dynamiek. Onderhoudsmonteurs zijn in de varkensstallen bezig, gezien de opdruk op het bedrijfsbusje dat achter de bedrijfspoort is geparkeerd. Op hetzelfde erf vindt een inspectie van brandblussers plaats.

Na een ritje van enkele kilometers word ik opnieuw getriggerd door activiteiten. Bij een bestaande locatie waar jarenlange procedures hebben gelopen, is de bouw van een nieuwe vleesvarkensstal gestart. Ik zie dat bouwvakkers volop aan de slag zijn, dus het zal niet al te lang duren of ook hier zal er volop geknor zijn te horen.

Geknord wordt er zeker bij een varkensbedrijf even verderop. Een chauffeur staat op de laadklep en gaat met een koppel vleesvarkens omhoog.

Bij een rotonde moet ik een bulkwagen met een boervriendelijke slogan voor laten gaan.

Daarna passeer ik een opnieuw opstartende mestverwerker. Daar valt me op dat er aan de buitenkant wat techniek is bijgebouwd. Er wordt geïnvesteerd in het oplossen van de mineralenproblematiek in deze veedichte regio.

Even verderop doemt een karkas van lege varkensstal op. Klaar om te worden gesloopt. Over een tijdje is er op die plek ook geen spoor van enige varkensactiviteiten meer te ontdekken. In nog geen 10 kilometer zie ik de huidige varkenshouderij aan me voorbijtrekken. Of valt me dat nu meer op omdat ik minder vaak eropuit kan voor Varkens?

Jos Thelosen
Varkensredacteur