Met de billen bloot

Als varkenssector kunnen we ook wel wat transparanter zijn, naar elkaar toe maar ook naar de omgeving. Prijstransparantie is bijvoorbeeld een wekelijks spel van slachterijen dat varkenshouders bezighoudt. Een vleesnotering wordt weer een paar centen gecorrigeerd als in het begin van die week een te lage varkensprijs is uitgebracht. Waar die paar centen per kilo prijscorrectie dan vandaan komen, blijft onder de tafel.

Oplettende varkenshouders zien dat op hun afrekening: de toeslag in die week is toevallig wat lager. In mijn ogen wordt het echt tijd dat er meer rust aan het prijzenfront komt en ieder zich volledig kan focussen op dingen die er moeten gebeuren. Volgens mij zijn de POV-marktclusters en de 'Beter voor'-systematiek van Albert Heijn, Vion en varkenshouders goede voorbeelden die breder gevolgd moeten worden.

De maatschappij eerlijk inzicht geven in de varkenshouderij is ook een delicaat punt. Kun je dat wel ooit goed doen? Want geen enkel bedrijf of geen enkele varkensboer is hetzelfde. Dat maakt de varkenshouderij kleurrijk en divers. De deuren van alle varkensstallen wagenwijd openzetten zit er vanuit diverse gezondheidsredenen niet in en is ook niet gewenst.

Uithangborden met belevingscomponenten voor een transparante en innovatieve varkenssector zijn broodnodig. Helaas zitten de plekken waar burgers wel zelf de varkenssferen kunnen proeven, de zichtstallen, vanwege coronamaatregelen nog op slot. Internet en sociale media benutten zoals een groeiend aantal varkenshouders doet, verdient breder navolging. Bovendien zal niet iedere Nederlander direct zoeken naar eerlijke sectorinformatie op de site van The Pig Story voor het Nederlandse varkensverhaal. En let op: overdaad en opdringen schaden. Met de billen bloot willen gaan, is een complex proces.

Jos Thelosen
Varkensredacteur