Kwestie van vertrouwen

Laatst heb ik een bezoek gebracht aan Polen. Door gesprekken met een biggenhandelaar, voerleverancier, geneticaleveranciers en een aantal bedrijfsbezoeken op varkensbedrijven denk ik een goed beeld gekregen te hebben van varkenshoudend Polen.

Evenals elders in Europa blijkt het rendement ook in Polen zwaar onder druk te staan. Polen is een groot land met veel agrarische bedrijvigheid. In de laatste zes jaar is de varkenshouderij qua omvang sterk gedaald. Gebrek aan ondernemerschap, een matige infrastructuur en een uitgangssituatie met heel veel, hele kleine bedrijven hebben het aantal zeugen doen dalen van 1,8 naar 1 miljoen. In de vleesvarkenshouderij is de trend niet anders. Het krijgen van een vergunning voor uitbreiding of nieuwbouw duurt lang en er is sprake van een maximale bedrijfsomvang die niet uitnodigt om er als buitenlander te starten.

In de laatste jaren is Polen voor Nederland belangrijk geweest als afzetgebied voor biggen. De afzet van ons biggenoverschot is geleidelijk steeds meer verschoven van Zuid-Europese landen naar Oost-Europa. Mijn conclusie is dat we de invulling hiervan niet goed hebben gedaan. De Nederlandse vermeerderaars leveren niet wat de klant in Polen verwacht!

Uit alle gesprekken en bezoeken blijkt dat afnemers vaak ontevreden zijn over de leveringen.
Die onvrede laat zich op de volgende manier samenvatten:
- De biggen zijn in hun ogen te licht en niet uniform.
- Grotere koppels bestaan uit te veel herkomstadressen.
- Veel biggen voldoen niet aan minimale kwaliteitseisen (kapotte oortjes, te smal, navelbreuk, knikrug, enz.)
- De gezondheidsstatus van de biggen is niet te achterhalen. Dat komt doordat het koppels betreft die, om welke reden dan ook, niet naar een andere markt kunnen. En dus over meer handelaren verhandeld worden. Gerichte medicatie en gezondheidszorg is daardoor bijna onmogelijk.
- Er is te weinig communicatie en feedback met de leverancier.
- Het aantal tussenschakels in de handel is te groot om te werken aan verbetering en continuïteit.
- Het gericht inzetten van voermanuals is onmogelijk omdat de genetica van de biggen meestal onbekend of onzeker is.

Het totaalbeeld dat ontstaat is dat er vanuit Nederland kwalitatief mindere biggen worden verkocht met winstbejag op korte termijn als hoofddoel. Het oplossen van een eigen probleem door er een ander mee op te zadelen getuigt niet van duurzaamheid en visie. Het individuele belang schaadt ons lange termijn belang als BV Nederland. Onze geloofwaardigheid als serieuze handelspartner is in het geding. Het gevolg is dat onze concurrentiepositie verzwakt.

Nederlandse handelaren moeten biggenafzet naar exportlanden anders organiseren. Handel in levend materiaal is vaak een kwestie van vertrouwen. Als we dat vertrouwen niet weten te verdienen, zelfs schaden dan schieten we onszelf in de voet.

Zoals een oud gezegde luidt: ‘Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.’ Anno 2013 zit het Poolse vertrouwen in de Nederlandse biggen op het paard!

Het wordt tijd voor onafhankelijke en objectieve kwaliteitsborging van biggen.

Kasper Bekker
Regiomanager TOPIGS Noord