Niet te moeilijk doen

Niet te moeilijk doen, in mijn dagelijks werk is het een hele kunst. Tijdens mijn bezoeken aan varkenshouders die ik vaak samen met bijvoorbeeld collega’s, dierenartsen en andere mensen uit de periferie afleg is het een kunst om het eenvoudig te houden voor mens en dier. Het zijn vaak ingewikkelde en ook belangrijke gesprekken omdat verschillende partijen aanwezig zijn en hun belangen hebben. Wie heeft het bij het rechte eind? Wie kan zijn boodschap het meest overtuigend brengen? En wie kan het begrijpbaar brengen zonder dat de varkenshouder met meer vragen dan antwoorden achterblijft?
Ingewikkelde discussies voeren op een niveau waar de varkenshouder niets aan heeft, brengen alleen maar frustraties en nog meer onbegrip bij de belangrijkste persoon van de bijeenkomst; de varkenshouder.
Niet alleen gesprekken maar ook op schrift geldt: niet te moeilijk doen! Ik lees soms verslagen en/of memo’s waarin het ABN veel onrecht wordt aangedaan. Daarnaast kom ik soms zinnen tegen die echte tongbrekers zijn.
Soms gaat het niet alleen taalkundig mis maar ontbreekt in het gehele verhaal de korte, heldere en bondige acties met daarbij wie wat moet doen.
Je vraagt je soms af of varkens voeren dan zo ingewikkeld moet zijn, Wel deels heeft u gelijk. Voeren van varkens is eigenlijk helemaal niet moeilijk. Als je de behoefte van het dier per dag kent en de gewenste voeropname van het dier weet, ben je al een heel eind. Delen op elkaar en zie daar het gehalte per kilogram voer is bekend.
‘Jaja, gaat dat zo snel?’ Hoor ik u denken. Hoe zit het dan met zaken als de behoefte per dier in relatie tot de omgeving? Groepsgrootte? De gezondheidsstatus? De huisvesting? Het klimaat? De sekse? Het ras? En de interactie tussen al deze factoren? En dan heb ik ook nog het uitbetalingsschema van de slachterij. Voor al deze elementen zijn er weer eigen specialisten die weer eigen inzichten, adviezen en zienswijzen hebben zodat het voor u weer moeilijker wordt!
Terug komen op de behoefte aan nutriënten (vooral en in eerste instantie energie en eiwit) per dag. Deze zijn namelijk essentieel voor een goed en eenvoudig advies. Het mooie van mijn werk is om deze te bepalen en aan u uit te leggen door middel van onze voerrichtlijnen. Ook wij hebben bij de ontwikkeling van deze adviezen gekeken naar een zo gemakkelijk mogelijke manier van benaderen voor u als varkenshouder. Hier geldt namelijk dat de behoefte per dag gedeeld door de bekende voeropname het gehalte per kilo voer is. Gemakkelijk toch?
Deze benadering wordt niet altijd in dank afgenomen. Een veel gehoorde opmerking die ik hoor is: ‘Er is meer dan verteerbaar eiwit en energie’. Maar ja, ik denk dan altijd: Als deze twee basis zaken al niet kloppen hoe kan de rest dan kloppen?
Mijns inziens zouden wij als erfbetreders (nog) meer moeite moeten doen om onze adviezen nog gemakkelijker en concreter over te brengen bij de varkenshouder. Op deze manier hoeft de varkenshouder niet te moeilijk te doen om deze op te volgen zodat hij in staat is om gemakkelijk meer rendement te realiseren.
Niet zo moeilijk toch?