'Zaterdagknecht wordt echt gewaardeerd'

Elke zaterdagochtend vroeg,
staat hij op met tegenzin en een zucht zo droog als stro.
Laarzen aan, hoodie scheef,
broodje kaas in de hand en gaan met die veeg!
Met varkens praat hij meer dan met z'n vrienden,
en de trekker snapt hem soms beter dan z'n vriendin.
Stal stinkt? Ja, best wel...
maar ach, dat ruik je na een uur toch niet meer zo fel.
TikToks maakt hij in de kalverbox,
met stro in z'n haar en mest op z'n Crocs.
'Boerenleven is wel chill', zegt hij dan blij,
'als je maar koffie krijgt… en friet om half drie erbij.'
Niet bang voor modder, niet bang voor werk,
alleen een beetje bang voor de boer, die is soms sterk.
Maar één ding is zeker, eerlijk waar:
de boerenknecht – vies, moe, maar onmisbaar!

Ik weet niet of door een via ChatGTP gefabriceerd gedichtje de deur hier zal worden platgelopen, maar het is het proberen waard. Het is natuurlijk enorm handig om voor de hand- en spandiensten een mannetje erbij te hebben. En wie weet: de zaterdagknecht van nu is de fulltimemedewerker van straks.

Zelf heb ik er ook goede herinneringen aan. Op zaterdagen en in vakanties helpen bij verschillende boeren. Eerlijk is eerlijk: het is gewoon een topbijbaan. Afwisselend, fysiek en je leert echt iets. Geen gedoe met lastige klanten die hun soep te heet of hun havermelk te koud vinden. In plaats daarvan werk je in een team dat jouw inzet echt waardeert, veel meer dan op de plekken waar veel jeugd werkt. Tussen de middag schuif je vaak nog aan bij de familie voor een bordje eten. Daarnaast kun je voor je leeftijd vaak best goed verdienen.

Kortom: ik verwacht na deze blog een stormloop aan sollicitanten voor in de varkensstal. Ik zie eerlijk gezegd niet hoe het anders zou kunnen lopen.

Sjoerd Gerrits
Specialist varkens De Heus Voeders