‘De kop is eraf’

“Jammer”, was mijn eerste reactie toen ik las dat Marijke Nooijen stopte met bloggen voor Varkens. Een vrouw met zo’n passie voor varkens. Iemand die druk bezig is met het opzetten van een eigen afzetmarkt en probeert een brug te slaan naar de consument. Oftewel de afnemer van varkensvlees. Met het produceren van het voedsel, het houden van varkens, zijn wij 24 uur per dag en 7 dagen in de week bezig.

Soms tot vervelens toe, vinden onze kinderen. Stel je onder het eten de open vraag: hoe was het vandaag op school? Dan krijg je na een stilte als antwoord ‘goed’. Dus vertel ik manlief, die vier dagen buitenshuis werkt, wat ik beleefd heb. Dit komt er nogal eens op neer dat hij dan nog ‘effe’ wat moet doen. Ook dan moet je onze kinderen horen: ‘Moet het nou altijd over varkens gaan onder het eten?’ Nou nee, niet altijd. Maar als jullie toch niets te vertellen hebben, dan doe ik het wel over mijn belevenissen. Hmm, hoor je ze dan denken.

In een opwelling stelde ik een berichtje op over het stoppen van Marijke als Varkensblogger. Dat wordt zoeken naar een nieuwe, stuurde ik nog als tip naar Janneke Janssens. Het duurde maar even of piep, daar kreeg al een berichtje terug. ‘Iets voor jou?’, vroeg ze. Dat bracht me in verlegenheid. Waarom ik? Heb ik wel wat te vertellen? Nou ja, ik werk elke dag met en tussen de zeugen en vleesvarkens in het Overijsselse Collendoorn. Ook buiten het bedrijf beleef ik genoeg. Met de studiegroep naar de Tweede Kamer. De businessunit directeur van het LEI op kennismakingsbezoek. Hongaren in onze stallen. Een boerenfietstocht mee helpen organiseren en ervoor zorgen dat de deelnemers ook een varkenshouderij bezoeken. Maar is dat allemaal wel zo interessant voor de lezers?

Natuurlijk kan ik ook wel schrijven over wat we in onze stallen doen. Hoe we de biggen verzorgen. Dat we voerproefjes doen, omdat de voerleverancier het assortiment aanpast. Of waarom we geloven in het werken binnen een concept. Of moet ik juist schrijven over al die veranderde wet- en regelgeving. Maar lezen we daar eigenlijk al niet te veel over?

Ik twijfel, maar toch zeg ik, graag ‘ja’ op de uitnodiging van Varkens. Ik zal nog eens extra goed nadenken, wat ik allemaal met jullie ga delen. Een ding is nu zeker, de kop is eraf.

Ruth van der Haar
Varkenshoudster