Kracht benutten

Het nieuwe gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB) is voor de komende zeven jaar van 2014 tot en met 2020 vastgesteld. Het oude subsidiesysteem was niet meer houdbaar en momenteel wordt in elke lidstaat nog de precieze invulling, van wat er in Brussel afgesproken is, vormgegeven. De route staat vast, minder geld naar landbouw.

Nu is de varkenshouderij niet een sector waar we direct veel met het GLB te maken hebben maar het EU beleid met betrekking tot de agrarische sector raakt ons wel degelijk. Zo hebben we in het verleden meegeprofiteerd van de uitwerking van diverse regelingen waardoor de grondstofprijzen op een laag niveau bleven. In beperkte mate heeft EU ook wat opkoop en ondersteunende regelingen gehad waarmee men probeerde de markt te ondersteunen. Helaas was de uitwerking van dergelijke regelingen vaak dat het uiteindelijke effect cq voordeel niet bij de producent terecht kwam. 

De uitwerking en de gevolgen van wet en regelgeving vanuit Brussel hebben nog steeds behoorlijke impact op de varkenshouderij. Denk maar eens aan de nitraatrichtlijn waaruit onze mestwetgeving voortvloeit, maar ook diverse welzijnsmaatregelen.

Waar de EU zich vroeger richtte op voedselbeschikbaarheid en veiligheid is men eigenlijk via de welzijnseisen steeds meer aan het opschuiven richting de markt en consumenteneisen. Naar mijn beleving moet de EU zich daar juist zo min mogelijk mee bemoeien. Laat die consument maar via zijn koopgedrag uitmaken hoe hij of zij het wil. Uiteraard moeten de kracht/machtsverhoudingen in de keten niet uit balans raken en mag er geen sprake zijn van valse concurrentie. Dus producten van buiten de EU moeten aan dezelfde eisen voldoen .

De agrarische sector zorgt voor een eerste levensbehoefte en heeft daarmee internationaal een belangrijke troef in handen. De laatste jaren zijn er grootmachten die ,net als Nederland in de VOC tijd, grote gebieden in de wereld annexeren of vastleggen voor hun grondstofbehoeftes. Deze landen beseffen - in tegenstelling tot veel westerse landen - het belang van voedselbeschikbaarheid. De Arabische lente is destijds in Tunesië begonnen door een tekort aan graan. Sociale onrust betekent politieke instabiliteit. Andere landen beseffen dat maar al te goed. De Europese landbouw heeft hier een kans.

Nu is Nederland als tweede exporteur ter wereld wel een speler van formaat ,maar ik vind dat we in Europees verband sterker, slimmer en strategischer met onze agrarische posities om moeten gaan. Er worden handelsverdragen afgesloten met andere delen van de wereld waarbij het lijkt dat landbouw als wisselgeld wordt gebruikt. Op het eerste gezicht is het natuurlijk veel sexyer om te onderhandelen over luxe goederen en diensten. Maar als dat betekent dat Europese producenten hierdoor hun inkomensperspectief uitgehold zien worden kan dat op termijn dus ook de eigen beschikbaarheid van voedsel aantasten.

Iemand als Poetin beseft maar al te goed dat hij nog zo veel oliedollars kan hebben, maar dat zijn bevolking deze groene dollarblaadjes niet kan eten! Daar heeft hij toch weer europa voor nodig! Deze kracht moeten we veel beter benutten.

Wyno Zwanenburg
Varkenshouder en VVD kandidaat voor Europarlement.