Weten wat je doet…

...en doen op basis van wat je nóg beter kunt weten. Dat is mijn boodschap voor 2012. Dan doen we toch al jaren, zult u zeggen. Maar daar zet ik hier toch even mijn kanttekeningen bij.

In 2006 werd al duidelijk dat de sector iets aan het antibioticagebruik moest doen. LTO en NVV reageerden hier op met de vraag: wat weten van het gebruik in de varkenshouderij? Binnenkort worden de eerste cijfers van antibioticagebruik vanuit beide IKB’s gepresenteerd en weten we waar we staan en wat we moeten doen.

“Minder” zult u zeggen. Dat hebben we nu al vaker gehoord. Maar is dat wat we willen? “Verantwoord”, zegt een ander. Maar daarin zit nu juist de kneep. Wat verstaan we daar onder en wiens verantwoordelijkheid is dat?

Is dat de verantwoordelijkheid van de varkenshouder, die besluit de Oxy of Doxy die hij nog heeft staan toch maar even te gebruiken bij de gespeende biggen die hoesten?

Is dat de verantwoordelijkheid van de dierenarts die de medicijnen voorschrijft, maar tegelijkertijd een bedrijfsformularium achterlaat waar in staat waar datzelfde middel in welke dosering bij welk ander verschijnsel ook gebruikt mag worden? Wordt op deze manier de verantwoordelijkheid voor gebruik dan op de juiste schouders gelegd?

“Verantwoord gebruik van antibiotica” kan volgens mij maar één ding inhouden. Je zet slechts antibiotica in als je weet welke ziekteverwekker het probleem op je bedrijf veroorzaakt. Hoe kom je daar achter? Door de juiste dieren te laten onderzoeken. Door onderzoek van zieke dieren kom je te weten wat er speelt.

Ik hoor vaak van varkenshouders in het land zeggen dat onderzoeken geen zin heeft, “want daar komt toch niets uit!”. Ik heb inmiddels heel wat uitslagen van onderzoek gezien. En inderdaad, daar zaten veel uitslagen bij waar “niets” uitkwam en waardoor de varkenshouder niet méér te weten kwam dan vóór het onderzoek.

Maar wees nu eens kritisch. Welke dieren stuurt u doorgaans in? Dieren die het toch al niet goed deden en weinig kans hadden het te overleven, of de dieren die acuut ziek waren en de verschijnselen vertoonden waar u de meeste last van had? Dacht u niet dat de acuut zieke dieren er met een goede behandeling wel door te halen waren en dus maar niet opgeofferd moesten worden? Vaak komen de “minder kansrijken” op de sectiezaal terecht.

Daarnaast: welke vragen worden aan de patholoog gesteld? Krijgt hij de kans gericht te helpen zoeken naar de oorzaak van het probleem? Alleen als je onderzoek goed aanstuurt, kom je meer te weten. Op basis van meer weten maak je een verantwoorde keus voor het gebruik van antibiotica. Dat kun je uitleggen aan alle burgers en buitenlui. Laat dat een goed voornemen voor 2012 zijn. U zult zien: weten wat er speelt, dat leidt pas tot verantwoorde inzet van antibiotica.

Hetty van Beers
Dierenarts ULP