Nieuwe inzichten in voeren zeugen

Een identieke voerhandleiding voor alle typen zeugen is achterhaald. Nieuwe inzichten over de voerbehoeften van zeugen hebben bij TOPIGS geleid tot een serie nieuwe adviezen voor het voeren van zowel dragende als lacterende zeugen. Nutritionisten van de voerfabrikanten zijn gisteren op de hoogte gesteld van deze nieuwe adviezen.

De nieuwe zogenaamde voermanual maakt onderscheid tussen TOPIGS 20 en TOPIGS 40 zeugen. De TOPIGS 20 heeft een relatief lagere voeropname capaciteit en deze zeug spreekt het eigen lichaamseiwit eerder aan. Bij de TOPIGS 40 is het net andersom. Dan is het volgens voedingsspecialist Chris Opschoor logisch deze zeugen niet op dezelfde manier te voeren.

Daarnaast maakt de handleiding onderscheid tussen zeugen in de eerste, zeugen in de tweede en derde en zeugen vanaf de vierde pariteit. Jonge zeugen hebben een hogere behoefte aan eiwit omdat zij nog uit moeten groeien naar een volwassen gewicht. "Bereiken ze dat gewicht niet in de eerste pariteiten, dan komt het niet meer goed," aldus Opschoor.

Jonge zeugen moeten dus anders worden gevoerd. Binnen deze verschillende trajecten onderscheidt TOPIGS ook nog eens drie fasen. Het belang van elk van deze drachtfasen is groot om een zo hoog en duurzaam mogelijke productie te behalen. Denk hierbij aan uniformiteit van de worp, het geboortegewicht en de gewichtontwikkeling die de zeug moet doormaken.

In de adviezen betreft de lactatie is het nieuwe inzicht verwerkt dat de toomgroei tijdens de lactatie een sterkere invloed heeft op de voerbehoefte van de zeug dan het aantal biggen in de worp.

De adviezen spreken alleen over de eitwit- en de energiebehoefte. Voerfabrikanten kunnen zelf invullen welke ze bestanddelen ze hiervoor gebruiken. Opschoor: "Met deze adviezen kun je er meer uithalen wat er in zit. Daarmee bereik je met de zeug een betere voerefficiëntie voor de gehele kolom."