If you can’t beat them, join them!

Op vakantie was ik de afgelopen weken. Op het Deense waddeneiland Fanø. Veel vakantiegangers maar toch heel rustig. De reeën en fazanten lopen door de tuin van het vakantiehuisje. Je rijdt met je auto (meestal) of de fiets (soms) het enorm brede strand op en vindt een grote plek voor jezelf. De kinderen zijn druk met zoeken naar krabben, heremietkreeften of garnalen en bezig met zandkastelen en vooral waterloopjes maken (met hulp van papa, want dat gaat sneller).

Lekker zo’n vakantie, maar ik kan het niet nalaten om aan onze Deense vrienden (akkerbouwers/hobbyboeren, werkzaam bij de landbouwvoorlichting) te vragen hoe het gaat in de landbouw en specifiek met de varkenshouderij. Dat antwoord kan iedereen bedenken. Net zo slecht als in Nederland. Met name de vleesvarkenshouders hebben het moeilijk. Volgens onze vrienden gaan er zelfs verhalen rond dat heel veel vleesvarkenshouders er mee gaan stoppen en dat de slachtcapaciteit in Denemarken wel eens gehalveerd zou kunnen worden.

Minder slachtcapaciteit in Denemarken en vleesvarkensbedrijven die stoppen is voor de Nederlandse varkenshouderij geen zegen. Dat betekent dat er nog veel meer Deense biggen naar Duitsland gaan, waar wij ook onze biggen naar toe moeten brengen. Wat dat betreft vraag ik me af of de markt wel zijn werk gaat doen. In Nederland stoppen ook varkenshouders.

Tenminste daar lijkt het nu sterk op, gezien het aantal teruglopende inseminaties. Hoe het precies gaat uitpakken weet nog niemand. Maar als je het mij vraagt, gaat het aantal zeugen in Nederland uiteindelijk niet omlaag en moeten er ook vanuit Nederland steeds meer biggen de grens over. Zeker als er naar verwachting ook veel kleinere vleesvarkensbedrijven mee stoppen.

Wat dat betreft is het te hopen dat het aantal vleesvarkenplaatsen en de slachtcapaciteit in Denemarken niet drastisch dalen. Anders worden zij nog grotere concurrenten op de biggenmarkt. Leuk voor de Duitse vleesvarkenshouders, maar niet voor ons. Het zou mooi zijn als we met de Denen afspraken zouden kunnen maken over een slimme vorm van productiebeperking.

‘Niet meer, maar beter!’, zou het credo moeten zijn. If you can’t beat them, join them! Minder biggen per zeug, minder uitval, minder medicijngebruik, minder geur, minder ammoniak, maar wel een betere prijs, door het lagere aanbod. Zodat uiteindelijk nu eens de consument betaalt en tegelijk krijgt waar hij omvraagt: een verantwoorde varkenshouderij.

We zullen dan alle bestaande capaciteit op de vleesvarkensbedrijven goed moeten blijven gebruiken. Met ‘all-in, all-out’ is op (kleine) bedrijven veel te bereiken. De overheid zal dan in de milieuregels mee moeten werken (voer en balansballen voor iedereen toestaan) en de banken zullen met de financiering moeten meedenken. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat de Denen en de Nederlanders elkaar met veel te lage biggenprijzen kapot concurreren, waardoor uiteindelijk het kapitaal ook verdwijnt, tezamen met veel werkgelegenheid?

De markt zal overigens heus zijn werk wel doen. Alleen komt ons varkensvlees dan niet meer uit Europa, maar grotendeels uit Brazilië of de VS.

John Lamers
Redacteur Varkens