Groot en modern: varkenshouden op zijn Russisch

Onlangs was mijn Russische collega Elena een paar dagen in Vught op kantoor. Ze kwam naar het TOPIGS hoofdkantoor om eens bij te praten over hoe de komende tijd de communicatie en PR van TOPIGS uit te bouwen.

Als je zo alle plannen, doelgroepen en acties doorspreekt zie je dat Rusland eigenlijk een jong varkensland is. Totaal anders dan hier in het noordwesten van Europa, de ’oude wereld’. De structuur van de varkensproductiekolom is anders. In de communistische tijd werkte men al met grote productie- en verwerkingsbedrijven en dat is nog steeds het geval. De grootste producent heeft 65.000 zeugen. De 20 grootste varkensbedrijven zijn goed voor 45 procent van de Russische varkensvleesproductie die ongeveer 1,9 miljoen ton groot is.

Een overzichtelijke markt dus. Zeker als je bedenkt dat er uiteindelijk maar een beperkt aantal mensen beslisser is of invloed op de beslissers heeft. Dat houdt met 200 tot 400 personen wel op. Het betreft vooral eigenaren, aandeelhouders, bedrijfsmanagers, veterinairen, overheidsmensen en adviseurs.

Wat ook anders is dan bij ons: ze denken in Rusland vooral aan groeien. Centraal is besloten dat er meer varkensvlees moet komen. Het instrument hierbij is subsidie. Er wordt dan ook gebouwd alsof varkensstallen goudmijnen zijn. Dat is het op dit moment ook wel een beetje. De varkensprijzen zijn zeer hoog in Rusland en samen met de leuke subsidies is het goed boeren. De sector groeit er dan ook op los. De verwachtingen liggen op 15 tot 20 procent.

De Russen houden daarbij ook nog eens van efficiëntieverbetering. De productie moet beter. Meer vlees met minder voer. Ze zetten hun bedrijven dan ook goed op met moderne technologie en in het westen geschoolde mensen.

En dan krijg je bedrijven zoals dit. Een gesloten bedrijf met 4.500 zeugen. Zo netjes nieuw neergezet in het landschap ergens 800 km oostelijk van Moskou. Een deel van het personeel is geschoold in Nederland. Het werkt met TOPIGS genetica en haalt nog meer kennis en technologie uit het westen. Het resultaat: bijna 30 biggen per jaar.

Met de combinatie van een ruime voorraad geld, de positieve invloed van de overheid, een compacte sector en ook nog eens hoge prijzen heeft de varkenssector in Rusland alles in zich om een gezonde sterke sector te worden. Als ze dan ook nog eens de welig tierende Afrikaanse varkenspest onder controle krijgen, lijkt niets hen in de weg te staan.

Peter Loenen
Communicatiemanager TOPIGS