TN70 en Westfort York vormen ijzersterke combinatie

Op een druilerige vrijdagmiddag doet Jaco Geurts zijn verhaal over zijn switch van eindbeer. In de kantine van het gesloten bedrijf met vierhonderd TN70-zeugen drukt hij op de knop van de koffiemachine. Accountmanager Thijs van Roosmalen van Topigs Norsvin lijkt door het aroma van verse koffie te zijn aangetrokken en schuift aan. Aan gespreksonderwerpen geen gebrek, zeker niet als actuele politieke ontwikkelingen ter sprake komen.

Al gauw kantelt het gesprek en gaat het over de verandering die Geurts in april 2024 doorvoerde. Sindsdien insemineert hij zijn TN70-zeugen met sperma van een speciaal voor Westfort geselecteerde TN Tempo-eindbeer: de Westfort York.

'Deze combinatie van genen past beter bij het uitbetalingssysteem van het Beter Leven-concept bij Keten Duurzaam Varkensvlees (KDV). Veel meer dan de op groei geselecteerde Piétrain PIC408 die ik daarvoor op mijn TN70-zeugen inzette', verklaart Geurts. 'Intussen ervaar ik op meerdere fronten dat de keuze voor die luxe en robuuste TN Tempo de juiste is geweest, omdat die genen naadloos op die van mijn zeugen aansluiten.'

Van Roosmalen vult hem meteen aan: 'De Westfort York is een geselecteerde TN Tempo-eindbeer uit de zogeheten muscle-groep. Samen kwamen we tot de conclusie dat KDV-varkenshouders daar optimaal rendement mee kunnen behalen en beren en gelten bij Westfort leveren volgens de gewenste specificaties, passend bij de varkensvleesafzet op de binnenlandse markt.'

Betere vitaliteit van biggen

De verbazingwekkend betere vitaliteit van de pasgeboren TN Tempo-biggen is Geurts het meest bijgebleven van de omschakelperiode. 'Terwijl het aantal levend geboren biggen per worp steeg, verbeterde ook het percentage biggen dat de kraamfase overleefde. De biggen starten vlot met biest drinken en spreidzitters en genetische afwijkingen zijn nu minimaal. De uitval is inmiddels 2 tot 3 procent lager en bevindt zich tussen de 10 en 11 procent.'

Ook weet de varkenshouder nog goed dat het stalbeeld bij de vleesvarkens geleidelijk veranderde. 'De koppels met de Westfort York ontwikkelden zich meer uniform, zodat er minder dieren in de staartgroep kwamen. En die dieren bleven ook beter doorgroeien', licht hij toe.

'Mijn streven is om alle slachtwaardige dieren rond de 100 kilo geslacht gewicht te leveren', vervolgt Geurts. 'Voorheen moest ik zo'n 15 procent van de vleesvarkens naar een restafdeling verplaatsen, nu is dat amper 5 procent en kunnen ze ook sneller naar de slachterij. Vleesvarkens te lang op je bedrijf houden kost geld.'

Saldo per varken

Als bewijs toont Geurts een donkergroene puntenwolk met de leeftijden van zijn geleverde varkens. Op het oog scoort hij op dat vlak iets beter dan het slachterijgemiddelde. 'Het draait mij om een zo hoog mogelijk saldo per varken', benadrukt Geurts. 'Hoe? Door goed te onderhandelen en scherp droge grondstoffen in te kopen, waarmee ik zelf de rantsoenen voor de vleesvarkens samenstel.'

Na deze woorden loodst de varkenshouder zijn bezoek mee naar de hygiënesluis. Bij de zeugen en pasgeboren biggen wil hij verder praten en vooral laten zien dat hij vooruit wil. Geurts: 'Als mijn gezondheid het toelaat, wil ik zeker nog twintig jaar boer blijven.'

In de centrale gang loopt hij voorop naar de kraamafdelingen, waarvan de oudsten ruim dertig jaar oud zijn en de nieuwste heel recent. In het afgelopen jaar zijn drie afdelingen gebouwd van een zelfontworpen kraamhok met vrijloopmogelijkheden voor de zeug. Deze afdelingen met voerpadventilatie hebben veel volume en aan weerszijden grote ramen; vanuit de centrale gang kijk je zo het buitengebied in.

'In mijn natuurbeschermingsvergunning uit 2012 had ik al ruimte gereserveerd voor het maken van ruimere kraamhokken', licht Geurts toe. 'Mijn eerste ervaringen met vrijlopende zeugen zijn positief en de bigproductie is vergelijkbaar met die in de andere afdelingen. Toch verwacht ik dat er stappen vooruit worden gezet, omdat Topigs Norsvin zeugen voor de kernfokkerij selecteert die levenservaring hebben met vrijloopkraamhokken.'