Speeltje

Ik snap niets van de zwevende kiezer. Toegegeven, ik heb de keuze welk vakje ik rood zou kleuren dit jaar ook pas een dag voordat ik het stemhokje binnenstapte bepaald. Maar dat was niet omdat ik niet wist waarop ik moest stemmen, maar vooral omdat ik nog goed wilde nadenken over 'Op wie?'.

Ik heb op een vrouw gestemd. Niet omdat ik als single mom vind dat ‘wij vrouwen te weinig gehoord worden’. Als ik me ergens aan erger dan is dat wel het gevecht om de slachtofferrol, dat in de achterhoede van de emancipatie uitgevochten wordt. Nee, ik heb gestemd op de beste van de lijst. Het had net zo goed een man kunnen zijn.

Ik heb de stemwijzer, de kieswijzer, de ‘ikweethetechtnognietwijzer’ ingevuld. En verbazingwekkend genoeg kwamen daar heel verschillende antwoorden uit. Voor mij de bevestiging dat je vooral naar jezelf moet kijken en in basis kiest voor een koers waar je niet alleen vandaag, morgen of overmorgen achter kunt staan. Uit opportunisme ontstaan alleen maar ontevreden kiezers. De PvdA is daarvan het beste voorbeeld.

Wat me opviel is dat er veel over ‘de landbouw’ en ‘boeren’ gepraat werd tijdens deze verkiezingen. En wat me nog meer opviel is dat ‘de landbouw’ en ‘boeren’ dat als een soort van gratie omarmden. ‘Oh wat fijn, ze hebben het over ons’. Dat baart me zorgen.

Blijkbaar zijn we als ‘landbouw’ en ‘boeren’ blij met elke vorm van positieve aandacht, zelfs als die uit opportunisme is geboren. Want natuurlijk hadden al die politici het niet over ‘de landbouw’ omdat ze zo begaan zijn met de boeren. In elke campagne zijn bepaalde groepen het doelwit van campagnestrategen. Ook bij de multi-issue partijen. En meestal niet omdat die groepen zo’n sterke positie hebben. Hoe zwakker de positie, hoe makkelijker als speeltje in de strijd om de kiezer.

Voor de korte termijn lijkt dat misschien prachtig, zo veel steun van de politiek. Maar als de overwinningsroes is weggetrokken, blijft er vaak niet veel van over. Dan is landbouw het eerste ruilmiddel in de strijd om regeren.

Als single ga ik ook niet mee met iedereen die aan mijn deur klopt met een mandje aandacht (nee echt niet). Beetje zelfrespect verdient een plan. Met de huidige (mogelijke) coalitie komen we nog aardig weg volgens mij.  Maar laten we als landbouw nou een goed plan maken vóór de volgende verkiezingen. Zodat niet zij bepalen dat we op hen moeten stemmen, maar wij bepalen wie onze stem echt verdient. Kunnen we daarna lekker spelen.

Janneke Janssens
Eigenaar Varkens.nl