Schaken en schakelen

Beste varkenshouder,

Mijn verhaal gaat over schaken. Ik hoor u al zuchten. Pff. Zo’n oersaai spel waar men pas na lang nadenken een stap zet. Mee eens. Ik ben ook een hele slechte schaker. Doe mij maar rummikub. Hierbij heb je een beetje geluk nodig en het duurt geen uren. Schaken is echt een strategisch spel waar geen toeval bij kijken komt. Ik hoop daarom toch dat u dit stuk uit wilt lezen.

Het hele POV gebeuren verloopt mij veel te traag. Waarom krijgen we geen stukken op tafel en geen concrete handvatten om stappen te kunnen maken. Gelukkig wil Ingrid hierover in gesprek. Samen met nog twee varkenshouders hebben we om de tafel gezeten en kregen we uitleg. Zeg maar onze eerste schaakles.

Om te kunnen schaken moet je eerst al weten hoe het bord hoort en hoe de schaakstukken mogen lopen. Elk schaakstuk loopt anders. In de varkenshouderij is dat net zo. Als sector zijnde is er geen bedrijf gelijk, maar in de keten om ons heen lopen de poppetjes ook anders. Op één ding na; ze verdienen aan ons. Eigenlijk zijn ze de winnaars van het schaakspel. Maar tja als je een goede inkoop- en verkoopafdeling hebt is dat niet zo moeilijk. Wij moeten als varkenshouders ook maar eens gaan leren schaken. Hoe kopen wij in? Hoe verkopen wij zelf? Waar staan wij met ons bedrijf?

Pas dan komt de volgende les. Eerst moeten we inzicht ontwikkelen. Hoe kan je strategisch spelen. De nvv is van oudsher een partij die tegen de regels aanschopt. Hierdoor heeft de nvv zich kunnen ontwikkelen tot belangenbehartiger. Dan kan je mee helpen de regels maken. Pff nog meer regels? Dat hoeft van mij ook niet. Maar ik lees ook geen Kamervragen waar toch geregeld vragen worden gesteld over de varkenshouderij en waar men van het voorjaar er bijna voor had gezorgd dat de prodomihokken verplicht gesteld zouden moeten worden. Door goede lobby is dat van de baan.

Het nadeel van strategisch spel is dat je nauw moet samenwerken met mensen die je vertrouwd. Een man een man een woord een woord. Bij schaken ga je je tegenstander ook niet vertellen welke zetten je gaat doen. Hooguit fluister je iemand naast je in het oor waarom je de volgende zet doet. Dit is wat de POV ook doet. Alleen op besloten avonden informatie verstrekken aan de varkenshouders. Hun vriendelijk vragen dat wat hier besproken wordt, ook binnenskamers blijft. Het wordt tijd dat de periferie eens zenuwachtig wordt over de plannen die POV opstelt. Maar pas op varkenshouder. De periferie gaat dan zeggen dat de POV niets doet; een vergaderclub is, rapporten maakt, de bruidsschat op maakt en dat failliet is net als de rest van de sector.

Ik ben na mijn schaakles van gisteren er van overtuigd dat we de periferie moeten laten roepen wat ze willen. Dit geldt ook voor mensen die over ons schrijven en of langs de zijlijn staan. Als sector hebben we ons verenigd in een POV. Een club die er voor de varkenshouders zelf is.

En wij als varkenshouders? We kunnen aan de zijlijn blijven staan waardoor we een halve waarheid horen, deze gaan verdraaien en de wildste verhalen de ronde gaan doen. Schaken is te complex om dit op een avond te leren.  We kunnen ook actief mee denken, in gesprek gaan en hierdoor uitleg krijgen. Hierdoor kunnen we het schaakspel snappen en mee spelen. Deze keuze is aan ons zelf.

Ruth van der Haar
Varkenshoudster