Gemodificeerde communicatie

Onlangs was ik in Lissabon op een bijeenkomst over acceptatie van nieuwe technologieën in de varkensvleesketen. Gentechnologie bijvoorbeeld. We accepteren in Europa geen genetisch gemodificeerde granen. Maar wel genetisch gemodificeerde vaccins die in de humane gezondheidszorg volop worden gebruikt.

Hoe communiceer je hierover met de consument? Of communiceer je niet? Kun je in de mondiale wereld in het ene werelddeel ergens wel over communiceren en in het andere niet? Opvallend was dat zo’n 50 rationele techneuten uit de varkenshouderij vooral over emotie gespraken. Dat was 10 jaar geleden onmogelijk.

Opvallend: de Chinese consument wil vlees dat betreft smaak en kwaliteit altijd hetzelfde is en van een groot commercieel bedrijf komt. Deze bedrijven vertrouwen en waarderen ze het meest; veel meer dan de vele kleinschalige backyard farms.De Europese consument wil het liefst vlees van een kleinschalig bedrijf en wil veel variatie in kwaliteit, omdat ze de grootschalige productie niet vertrouwen en niet waarderen.
In China is voedselveiligheid een belangrijk thema en dierenwelzijn niet. In West-Europa zijn welzijn, duurzaamheid, voedselveiligheid en gezondheid actueel. In Zuid Europa is het vooral duurzaamheid en kwaliteit.

Heel verschillende aandachtsgebieden dus. De grote gemeenschappelijke deler is de manier van communiceren. We kunnen en moeten naar buiten anders communiceren dan in de sector. We zullen onze communicatie naar buiten nog behoorlijk moeten modificeren: vooral positieve emoties gebruiken voor onze boodschap en het liefst proactief. In Thailand doen ze dat met tv commercials. Kunnen, willen en durven wij dat ook?
Hoe dan ook techneuten die over emoties praten is een grote stap voorwaarts in het begrip naar de consument.

John Lorist,
Voorzitter coöperatie Pigture Group