Asbestslachtoffers

Meestal gaat mijn blog over iets wat ik tijdens mijn werk meemaak. Deze keer schrijf ik over iets wat mij persoonlijk hard raakt en wat te maken heeft met het vroegere werk van mijn vader in de varkenshouderij. Mijn vader (68) is sinds kort geconfronteerd met longvlieskanker. Ook wel asbestkanker genoemd. Als je deze ziekte hebt is er geen genezing mogelijk en is je levensverwachting zeer kort.

Het is allemaal begonnen toen hij naar de huisarts ging met wat ‘kleine klachten’. Nu een paar weken later is het vonnis gesteld. Volgens de dokter leeft een jaar na de diagnose nog maar vijf procent van de patiënten. Daar kun je dan mee naar huis. Je ziet bij jezelf, maar zeker ook bij je ouders dat de levensvreugde uit je lijf wordt gezogen. Hoe moet je hier mee omgaan? Hoe geef je dingen een plaats? Waarom?

Maar waar is die asbest vandaan gekomen? Na zijn schooltijd en militaire dienst was mijn vader kort timmerman, daarna vrachtwagenchauffeur en toen vleesvarkenshouder. Zijn varkensbedrijf met 3.000 vleesvarkens heeft hij zelf vanuit het niets opgebouwd. Hij heeft zijn varkensbedrijf in 1992 verkocht en is toen weer gaan werken als vrachtwagenchauffeur bij een mengvoerleverancier. De beroepen timmerman en varkensboer hebben blijkbaar hun tol geëist.

Ik hoef niemand te vertellen hoeveel daken en hokinrichtingen van asbest zijn gemaakt. Ik zie mijn vader nog buiten staan met een slijptol, platen snijden. Wolken van asbest. Hij probeerde wel in de wind te staan, zodat er niet zoveel stof in zijn gezicht kwam. Niemand wist toen wat de tol zou zijn die hij moest gaan betalen. Het materiaal was goedkoop, makkelijk te verweken en slijtvast. Helaas blijkt het achteraf toch duurkoop te zijn.

Ik wil bij deze iedereen waarschuwen voor deze rotzooi. Let er mee op! Je hoeft er niet eens lang mee in aanraking te komen om er uiteindelijk kanker van te krijgen. Laat asbest daarom door professionele bedrijven verwijderen! Voorheen dacht ik weleens, is dat nou nodig die marsmannetjes? Is dat niet wat overdreven? Mijn vader heeft er zo vaak meegewerkt en die is gewoon kerngezond, dus het zal allemaal wel meevallen.

Achteraf is dat te simpel gedacht. Asbest heeft blijkbaar een incubatietijd van tien á zestig jaar. Dus uitspraken als: ‘Och, ik heb er vroeger zo veel mee gewerkt en ik ben nog kerngezond’, kunnen in drie weken tijd heel anders gaan klinken.

LET DUS OP MET ASBEST! Voor ons is deze opmerking helaas te laat.

Erik van der Hijden
Eigenaar Farm Advies