Stoppen met stoppen?

Schrik. Bij een grootscheeps onderzoek in de Verenigde Staten is op zeven procent van het varkensvlees MRSA aangetroffen. Veel meer dan de onderzoekers zelf hadden verwacht. Dat is veel en geen goede reclame voor varkensvlees, ook al speelt het in de Verenigde Staten en niet hier. Tweede schrik: er was geen verschil tussen vlees van gangbare varkens en varkens die geen antibiotica kregen. Zouden onze inspanningen om het antibioticagebruik sterk te verminderen dan zinloos zijn?

Nou nee. Dat durf ik gerust te stellen, zeker nadat ik meer heb gelezen dan alleen de intro van het onderzoek. Na het lezen van de discussie aan het einde van het onderzoek, blijkt dat de onderzoekers daarin feitelijk hun eigen onderzoek onderuit halen.

Het onderzoek is uitgevoerd in de Amerikaanse staten Iowa, Minnesota en New Jersey. Er zijn in totaal 395 monsters onderzocht van rauw varkensvlees, afkomstig uit 36 supermarkten. In 26 van de monsters werd MRSA gevonden, dat wil zeggen in 7 procent van de gevallen. Dat is een (flink) hoger percentage dan de onderzoekers hadden verwacht.

De onderzoekers noemen het in eerste instantie opvallend dat er zowel bij gangbaar vlees als bij vlees afkomstig van antibioticavrije dieren MRSA is aangetroffen. Ze merken wel direct op dat dit afwijkt van de bevindingen in Nederland, waar bleek dat gangbare vleeskuikens wel met MRSA waren besmet en biologische vleeskuikens (die geen antibiotica krijgen) niet. Daarnaast melden ze dat uit een niet gepubliceerd onderzoek van een collega hetzelfde blijkt: vlees van biologische varkens bleek vrij van MRSA en vlees van gangbare varkens had de bacterie wel.

Vervolgens melden ze dat het vlees van de antibioticavrije varkens die ze in het eigen onderzoek gebruikten afkomstig is van ketens die niet door een onafhankelijke partij zijn gecontroleerd. Of de claim ‘opgegroeid zonder antibiotica’ klopt is niet hard te maken. Dus mogelijk zijn er wel degelijk antibiotica gebruikt.

Verder was het de onderzoeker ook niet bekend of de antibioticavrije varkens apart waren geslacht, na schoonmaken van de slachterij en apparatuur. Bovendien kan het vlees ook besmet zijn geraakt door de mens. Bij Amerikanen is het aantal MRSA-dragers liefst 50 keer hoger dan in Nederland. De onderzoekers vonden meerdere typen MRSA: de humane vorm en de veegerelateerde MRSA. Ze konden echter niet aantonen wat de bron was, dus of de besmetting van de varkens kwam of van de mens of van beide.

Conclusie: niet stoppen met stoppen, maar gewoon doorgaan op de goede ingeslagen weg, het antibioticagebruik daadwerkelijk verminderen. Als wij garanties kunnen geven over antibioticagebruik en MRSA-besmetting, dan biedt ons dat een groot voordeel ten opzichte van slordige concurrenten.