De wortel van Obama

Biologisch is booming. President Obama bijt graag in een onbespoten worteltje. Michelle liet er zelfs speciaal een biologische moestuin voor graven in het gazon van het Witte Huis. En ook in de Vaticaanse tuinen komen er geen chemische bestrijdingsmiddelen in. De Paus wil op zijn bord alleen gewassen die voor de volle honderd procent biologisch geteeld zijn. Dat filmsterren en modellen –als ze al iets eten- er net zo over denken, blijkt wel uit de glossy’s. Die staan vol interviews met blakende, biologisch bewuste beauty’s .

Of het nu ligt aan het werk van deze rolmodellen, aan het gebrek aan vertrouwen in de massaconsumptie, aan slimme marketingtrucs of een combinatie van dit alles: een biologische sticker doet de verkoop in ieder geval veel goeds. Tweederde van alle Nederlanders legt zelfs al regelmatig iets biologisch in het winkelwagentje. Ook als ze hiervoor het dubbele moeten betalen.

De varkenshouderij kan natuurlijk niet achterblijven in deze trend. Hoewel het biologische varkensvlees nog maar een klein percentage van de markt uitmaakt, wordt verwacht dat dit in de toekomst zal stijgen naar twee á drie procent. Om deze groei ook waar te maken, zijn er nieuwe biologische varkenshouders welkom.

Goed nieuws in deze tijden van hoge voerkosten en lage opbrengsten. Want bij de biologische houderij is de voerprijsontwikkeling leidend bij de uitbetaalprijs van de varkens. Grote investeringen zoals een luchtwasser zijn niet nodig.

Toch is ook de biologische trend geen toverformule die alle problemen in de sector oplost. Met het overstappen zijn veel kosten gemoeid en wie voor biologisch kiest, moet ook groen tussen de oortjes zijn. Zo laat een woordvoerder van De Groene Weg, de grootste biologische vleesproducent in Nederland, weten. Een ervaringsdeskundige vertelt dat om tot goede resultaten te komen heel wat vakmanschap nodig is.

Dat maakt biologisch tot een van de ketens waarvoor de Nederlandse varkenshouder kan kiezen. Het is een fraaie methode, maar er hangt ook een prijskaartje aan. Niet iedere consument heeft immers het inkomen van een beroemde acteur. En al zouden ze het willen, voor lang niet iedere varkenshouder is het weggelegd de overstap te maken.

Het is dus mooi dat veel Nederlanders regelmatig voor biologisch kiezen, maar het moet geen religie
worden. De reguliere varkenshouderij heeft ook genoeg om trots te zijn. Het is dus minstens zo belangrijk dat de varkenshouders over de muren van hun eigen keten heen blijven kijken en leren van elkaars werkwijze. Beter goed gejat dan slecht verzonnen.

Als regulier en biologisch het beste van elkaar overnemen, profiteren daar uiteindelijk niet alleen de supersterren, maar iedereen van.

Astrid Potters
Redacteur Vakblad Varkens