December: een maand met contrasten

December 2011 gaat de boeken in als een maand met grote contrasten. Begin december liet de schuldencrisis Sinterklaas niet onberoerd. Hoewel het sinterklaasfeest onverminderd populair blijft, gaf de gemiddelde Nederlander dit jaar minder uit aan deze jaarlijkse traditie. Een enquête wees uit dat ruim zes procent van de Nederlanders zich zorgen maakt om de economie.

Opvallend was dat de ‘groene Sint’ bij de consument begint door te dringen. Waar die eerder overwegend onverschillig was ten opzichte van duurzaam geproduceerde chocoladeletters, geeft nu ruim een kwart van de bevolking aan dat ze alleen chocoladeletters zullen kopen die van Fairtrade chocolade zijn gemaakt.

Half december was een nieuwe recessie een feit. Het CBS bevestigde het beeld dat de stemming onder consumenten in december opnieuw is verslechterd. Consumenten waren vooral pessimistisch over hun financiële situatie in 2012. Daarnaast vonden consumenten de tijd ‘duidelijk ongunstiger’ voor het doen van grote aankopen dan in november. Bovendien daalde het vertrouwen in het economisch klimaat opnieuw.

In de aanloop naar Kerst werd duidelijk dat Nederland – na Luxemburg – er het op een na hoogste welvaartsniveau binnen de EU op na houdt. Het Nederlandse bruto binnenlands product per inwoner lag ruim 30 procent boven het EU-gemiddelde. Het vertrouwen was blijkbaar weer even terug want Nederland verbrak met Kerst wederom een nieuw record. Er is deze Kerst voor maar liefst 800 miljoen (bijna 50 euro per inwoner!) euro aan eten besteed.

Gul zijn we wanneer het gaat om geefbereidheid. Maar liefst 77 procent van de Nederlanders geeft aan goededoelenorganisaties. Dat percentage is goed voor een Europese koppositie. Extra schrijnend vind ik vervolgens de recente berichtgeving rondom armoede. Naar verwachting leven in Nederland eind 2012 bijna 1,15 miljoen mensen onder de armoedegrens. En nog erger: volgend jaar zal het aantal kinderen dat leeft in een ‘armoedegezin’ (<1.000 euro per maand) oplopen tot één op de negen kinderen.

Met het oog op vooral deze laatste groep mensen moeten we heel snel stoppen met pessimistisch te zijn over werk en inkomen. Niemand heeft er wat aan wanneer we bij de pakken gaan neerzitten. Kijk naar de varkenshouders: zij leven al jaren in een wereld met contrasten, met onzekerheid over regelgeving, marktprijzen en inkomen. Natuurlijk kun je dit scharen onder ondernemersrisico. Maar naast de aanhoudende maatschappelijke druk op de sector zijn varkenshouders qua opbrengstprijzen afhankelijk van de koopwoede van consumenten.

Voor varkenshouders zou het altijd Kerstmis mogen zijn. Maar dat kan nu eenmaal niet. En wat doen zij ertegen? Vooral relativeren, vervolgens mouwen omhoog en met positieve moed er flink tegen aan! Dát zouden meer mensen moeten doen!

Werner van Sambeek
Redacteur Varkens