Blog

'Welzijnsslacht is broodnodig'

Maatschappij John Lamers 29 sep 2025 om 08:30uur

Noodslacht heette het vroeger. Er waren ook veel plaatsen waar dat mogelijk was. Maar die plekken zijn er niet meer. Terwijl er wel behoefte is aan welzijnsslacht. Dieren slachten met kleine afwijkingen of verwondingen die niet naar het reguliere slachthuis mogen, maar waar qua voedselkwaliteit niets mee aan de hand is. Nu moeten die naar de Rendac. Dat is voedselverspilling en staat een verdere verbetering van het dierenwelzijn in de weg.

Bij het houden van dieren gaat er nu eenmaal weleens wat mis. Of het nu gaat om het houden van één, tien, honderd, duizend of nog meer dieren. Ongelukjes gebeuren. Een paard kan zijn poot breken, koeien kunnen elkaar en soms zichzelf verwonden en varkens moeten bepalen wat de rangorde ook alweer was of hebben stress en gaan dan aan elkaars staart of oren bijten. En ja, als een varkenshouder duizend dieren of meer heeft, is er ook meer kans dat het fout gaat dan bij dat ene paard.

De varkenssector zoekt al meerdere jaren voortvarend naar de mogelijkheden om varkens met een volledige krulstaart te houden. Het is dan heel frustrerend dat deze ontwikkeling stil lijkt komen te staan. Het blijft lastig om varkens met staartschade te laten slachten, omdat ze niet eens op transport mogen.

Daar zal en moet in mijn ogen een oplossing voor komen. Het is te gek voor woorden als een varken met een staartwondje niet meer kan worden geslacht, of dat de voorwaarden aan het transport zo veeleisend zijn dat het niet haalbaar is om het dier te transporteren. Dat is niet alleen een schadepost, maar ook verspilling van hoogwaardig voedsel. En de verdere stappen naar het dierwaardig houden van varkens met een krulstaart komen erdoor in het gedrang.

• Lees ook over de open dag van de duurzame biggenslachterij Pigarné: Duurzame biggenslachterij zet poorten middagje open

Daarbij zou een varken dat halverwege de ronde schade heeft aan een staart ook naar de slacht moeten kunnen, ook als het nog veel te licht is. En datzelfde geldt voor een zeug die in de welzijnsvriendelijke groepshuisvesting bijvoorbeeld een bijklauw afbreekt. Als dan alleen euthanasie rest, gaat er weer 150 kilo of nog meer aan varkensvlees verloren.

Gelukkig is er voor biggen met een foutje als een navelbreuk of kromme rug een oplossing in de vorm van Pigarné. Al zal dat bedrijf nog flink moeten groeien om het aanbod aan slachtbiggen te kunnen verwerken.

Voor vleesvarkens of zeugen met een afwijking of verwonding die geen voedselveiligheidsprobleem oplevert, moet ook een oplossing komen. Doden op het bedrijf en dan naar de slachterij voor verdere verwerking? Een mobiele slachterij? Welke slimme ondernemers en/of onderzoekers gaan dit probleem aanpakken?

John Lamers
Redactie Varkens