Enorme kwaliteitsverschillen CCM-kuilen

De ene CCM-kuil is de andere niet. De verschillen in kwaliteit én voerveiligheid zijn groot. Dat bewijzen de analyses van 63 ingestuurde CCM-kuilmonsters van ForFarmers-klanten, zoals die vermeld staan in deze nieuwsbrief.

Zo is het droge stofgehalte gemiddeld 67 procent. Het verschil tussen de droogste en natste CCM-kuil is 13 procent droge stof. Wat betreft het zetmeelgehalte tussen de rijkste en armste kuil is het verschil iets meer dan 100 gram per kilo droge stof. Gemiddeld bevat een CCM-kuil iets meer dan 700 gram zetmeel per kilo droge stof. De EW is gemiddeld 1,47 (minimaal 1,42 en maximaal 1,51).

Opvallend zijn de extreme verschillen in gehalten aan DON en ZEA. Deze mycotoninen (schimmelgifstoffen) zijn in de beste kuilen vrijwel afwezig. Maar in het meest ongunstige geval zijn de normen voor de voerveiligheid fors overschreden.

Opvallend zijn de extreme verschillen in gehalten aan DON en ZEA. Deze mycotoninen (schimmelgifstoffen) zijn in de beste kuilen vrijwel afwezig. Maar in het meest ongunstige geval zijn de normen voor de voerveiligheid op mengvoerbasis overschreden. Bij een DON-waarde van 1000 ppb zou mengvoer afgekeurd worden volgens GMP+-normen van de veevoerindustrie.

Volgens ForFarmers kan je CCM met veel DON toch verantwoord aan je varkens voeren. Dat kan door het aandeel CCM te verlagen en zo aan de eis van 1000 ppb op mengvoerbasis (compleet voer inclusief CCM) voldoen.

De normen in een rantsoen voor varkens mag maximaal 1000 ppb DON per kilo mengvoer bevatten. Voor ZEA is dat 250 ppb voor zeugen en vleesvarkens en 100 ppb voor biggen en opfokgelten. Voor enkelvoudige grondstoffen kan volgens een advies van de diervoederindustrie een drie keer hogere norm aangehouden worden.

Een te hoge DON-gehalte in het rantsoen zorgt voor een geringere voeropname en lagere groei. Bovendien maakt het varkens gevoeliger voor infecties.