Open en bloot

Gezondheid op een varkensbedrijf kun je verbeteren als je erin gelooft en ernaar handelt. Dit is mij bijgebleven na een bedrijfsbezoek in de VS. Een varkenshouder vertelde dat hij PED binnen had gekregen via speenbiggen. Door consequent en hygiënisch te werken is de besmettelijke ziekte niet naar zijn vleesvarken overgesprongen. Hij was zichtbaar trots op dat resultaat.

Maar dit zette mij wel aan het denken. Varkenshouders verwachten dat als een virusziekte eenmaal op zijn bedrijf is opgedoken, deze zich makkelijk over het bedrijf verspreid. Ze gaan ervan uit dat er niets tegen te doen is. Maar die Amerikaanse varkenshouder bewijst het tegendeel: je kunt er veel aan doen met secuur en strikt werken. Ziektes kun je op je bedrijf isoleren en laten uitdoven. Als dit werkt bij het besmettelijke PED-virus, dan geldt dit zeker ook voor andere ziektes.

Opvallend was ook dat die Amerikaan heel open sprak over de gezondheidsstatus van zijn bedrijf. Hij zei ‘Als ik PED of PRRS op mijn bedrijf heb wil ik dit delen met mijn collega’s in de regio. Zij kunnen extra maatregelen nemen om besmetting te voorkomen. Omgekeerd verwacht ik dat ook van hen.’ Door deze openheid met naburige varkenshouders kom je verder in preventie van ziektes. En daar worden uiteindelijk alle varkenshouders beter van.

Terug in Nederland verbaas ik me soms aan het gebrek aan hygiënebesef bij sommige varkenshouders. Een strikte scheiding tussen schone en vuile weg is in sommige gevallen afwezig. Ook worden er vieze naalden gebruikt. Waarom handelen deze varkenshouders zo? Is dit gemakzucht, onwetendheid of redeneren ze dat de ziektes door de lucht verspreiden en ze er toch niks tegen kunnen doen? Ik vrees dat deze ondernemers zich ernstig tekort doen. Gezondheid op je bedrijf groeit door gestructureerd en hygiënisch te werken. En als je eventuele ziekteproblemen open en bloot durft te delen met je collega’s uit je omgeving, dan rolt extra rendement binnen.

Pieter Swinkels
Coach Lean