“Deutsche Mäster”

Soms is het goed om zelf aan de lijve te ervaren hoe de afnemers van Nederlandse producten in Duitsland hun keuzes maken en aankijken tegen het Nederlandse product. In dat kader hebben we vanuit TOPIGS met een achttal buitendienstmedewerkers Duitse vleesvarkenshouders bezocht om met hen te praten over hun ervaringen met de aangekochte biggen. In twee dagen hebben we op deze manier een kleine honderd vleesvarkenshouders gesproken.

De vleesvarkenshouders kan men grofweg in drie categorieën indelen: Bedrijven met vaste relaties in de regio, bedrijven met vaste relaties op afstand en bedrijven die letterlijk in grote aantallen biggen kopen in de vier verschillende windstreken. Op één bedrijf liggen soms biggen uit Oost-Duitsland, Zuid-Duitsland, Denemarken en Nederland.

In een paar dagen zoveel bedrijven bezoeken is intensief en niet zonder risico. Dat ervoer een van de collega’s. Hij raakte betrokken bij een bedrijfsongevalletje. Al pratende met een varkenshouder naast een overpompende mesttank, sprong het kijkglas aan diggelen. Het resultaat was dat beide heren van top tot teen onder de varkensmest kwamen te zitten. Waarschijnlijk werd er heel toepasselijk een paar keer ‘’Scheiße!” geroepen.

In een periode van vorst en sneeuw hadden de meeste varkenshouders best tijd voor een goed gesprek met Nederlandse vertegenwoordigers uit de sector, ook al kwamen ze onaangekondigd langs. De gesprekken leverden niet alleen een natte stinkende collega op. Ook heel veel interessante informatie. In het kort wat ik als belangrijkste bevindingen mee genomen uit Duitsland.

- Alles is in Duitsland ingesteld op het ontvangen van biggen die ongeveer dertig kilogram wegen. De mesters kunnen zich niet voorstellen dat Nederlandse zeugenhouders dat niet begrijpen. De grens van dertig kilogram komt ook overeen met de regelgeving van “Vieheinheiten” die zowel voor zeugenhouders als vleesvarkenshouders gelden.
- Vooral ook omdat de grotere bedrijven biggen krijgen uit allerlei windstreken is de gezondheidsstatus van de bedrijven moeilijk. Entingen zijn onontkomelijk. Sommige bedrijven passen tot wel vijf entingen toe. Mycoplasma, PRRS en Circo zijn bijna standaard, soms komt er nog een dubbele APP-enting bij.
- Het aanbod van biggen is ondoorzichtig in relatie tot kwaliteit, daarom is de prijs een belangrijk keuze-instrument. Omdat veelal de herkomst onbekend is, wordt de prijs belangrijker in de afweging.
- Als genetica al in de afweging wordt meegenomen dan is de keuze voor de Pietrain als eindbeer vaak een vaststaand gegeven. Verschillen in de zeugenlijnen is amper een onderwerp van afweging.

Mijn advies is dan ook richt u als Nederlandse zeugenhouder op het leveren van zware, gezonde, uniforme biggen. Maar misschien het allerbelangrijkste advies ga zelf eens kijken bij de oosterburen en ga zelf in gesprek met de vleesvarkenshouders die onze biggen afnemen, dan hoef je niet alleen af te gaan op uitspraken die anderen doen. Het argument dat het te ver is, is niet opgaand. U biggen leggen de afstand ook zonder problemen af. En die hebben geeneens een auto vol met luxe tot hun beschikking.

Kasper Bekker
Regiomanager TOPIGS Noord