Met liefde gemaakt

Ook al denk ik vaak dat de herfst dit jaar heel vroeg begonnen is, toch is het echt zomer. En bij de zomer hoort barbecueën. Vorige week was ik op een barbecue, waar ik ook de slagers en een worstenmakers trof. Het was een genot om naar hen te luisteren. Ze vertelden over vlees en hoe je dat het beste kunt behandelen om het vlees zo lekker en smaakvol mogelijk te krijgen. Terwijl ik naar hen luisterde moest ik toch even denken aan het grote gat tussen ons, de producten van varkens en zij die het karkas en het vlees verwerken voor de consument.

Wij hebben het eigenlijk nooit over de smaak van het vlees en hoe we dat bij ons dagelijks werk zoveel mogelijk kunnen verbeteren. Dat is ook wel begrijpelijk. Als je niet betaald wordt voor een eigenschap van het eindproduct, dan is de prikkel om daar wat mee te doen ook erg klein. Maar eigenlijk is dat wel jammer, want uiteindelijk is varkensvlees een product wat erg lekker is.

Is dat te veranderen? Natuurlijk is dat te veranderen! Het is alleen niet makkelijk, dat zien we wel bij de initiatieven die er zijn, zoals Frievar. Maar ze zijn er dus wel!

Ik denk dat anonimiteit van vlees ons grootste probleem is. Voor de consument, die smakelijkheid van goed vlees zou moeten waarderen met herhaal inkopen, is het compleet onduidelijk waar het vlees wat hij gekocht heeft vandaan komt. Eigenlijk is het zot dat er in het schap van de supermarkt wel vijf soorten pindakaas staan en er maar één soort merkloos vlees is.

Hier en daar zijn kleine veranderingen zichtbaar. Het is aan ons om onze varkens goed te verzorgen, zodat slagers en worstenmakers daar weer super producten van kunnen maken. Laat dan groot op het etiket komen te staan:

Dit stuk varkensvlees is met veel liefde gemaakt, ….. en dat proef je!
 

Manon Houben