Stareflex cruciaal bij tweede inseminatie

Het standaard twee keer insemineren van zeugen is op sommige bedrijven standaard, maar dat mag het niet zijn. Het is geen kwestie van baat het niet, dan schaadt het niet. Op het verkeerde moment overinsemineren kan vervelende gevolgen hebben.

Heeft een zeug de eisprong achter de rug, dan neemt de productie van oestrogeen snel af. Tegelijkertijd neemt de progesteronproductie fors toe. Dat heeft tot gevolg dat het aantal baarmoedercontracties afneemt.

Dat heeft twee effecten. Ten eerste wordt het sperma van een inseminatie minder snel en goed door de baarmoeder geleid. Ten tweede zijn de baarmoedercontracties van belang voor het ‘zelfreinigend vermogen’ van de baarmoeder. Minder contracties betekent meer kans op baarmoederinfecties.

De eisprong vindt plaats op twee derde van de bronst en onderzoek laat zien dat inseminatie in de laatste 24 uur voor de eisprong tot goede bevruchtingsresultaten leidt. Dat betekent dus dat overinsemineren alleen maar nuttig is wanneer de zeug nog perfect berig is. Alleen in die periode is er voldoende kans op bevruchting. Overinseminatie op andere momenten is weggegooid geld, terwijl het ook nog eens leidt tot een hogere kans op baarmoederinfecties. Hoe korter de bronst, hoe groter het gevaar van een overinseminatie.

Vertaald naar de praktijk betekent dit dat er bij een overinseminatie extra aandacht behoort te zijn voor de stareflex. De stareflex van de zeug moet minimaal even goed zijn als tijdens de eerste inseminatie. Neemt de intensiteit van stareflex af, dan is het te laat voor een overinseminatie. Mits de starefelx voldoende is, is het meest geschikte moment voor overinseminatie 16-24 uur na de eerste inseminatie.

Het twee keer insemineren van een zeug kan dus op zich geen kwaad, als de tweede inseminatie maar wel op het juiste moment gebeurt.