Blijf uit de giertank

Tijdens een bijeenkomst van de sectie meststoffendistributie van CUMELA wees adviseur gevaarlijke stoffen Jetty Middelkoop van Brandweer Amsterdam-Amstelland de aanwezige mestdistributeurs met sprekende voorbeelden over de gevaren van meststoffen. De titel van haar presentatie was ‘het wordt pas link als het niet meer stinkt’.

Middelkoop doelt daarmee op de overschatte gevaren van ammoniak en de onderschatte gevaren van zwavelwaterstof (H2S). In vrijwel geen enkel geval is ammoniak immers de oorzaak van ongevallen. Daarentegen is H2S al bij een concentratie vanaf 500ppm dodelijk. In de praktijk worden echter concentraties van een veelvoud gemeten (tot wel 20.000ppm). H2S is in eerste instantie herkenbaar aan de rotte-eieren-geur, maar vanaf een concentratie van 100ppm is het reukvermogen zodanig aangetast dat hier geen signaal meer vandaan komt.

De dringende oproep van Middelkoop om weg te blijven uit giertanks, mestkelders en biogasopslagen werd onderstreept door een aangrijpend verhaal van een van de deelnemers. Deze loonwerker uit Nijkerkerveen was via een mangat in een lege giertank geklommen om deze te reinigen. Hij raakte bedwelmd en kwam twee dagen later pas weer bij kennis. Met ernstige vergiftigingsverschijnselen door H2S is zijn toestand zeer kritiek geweest. Na het ongeval kampte deze ondernemer nog geruime tijd met geheugenverlies en andere lichamelijke gebreken.

Na deze ‘bekentenis’ kwamen er vanuit de aanwezigen meerdere ervaringen met (bijna)ongevallen naar voren. Hieruit blijkt dat dergelijke ongevallen nog steeds regelmatig voorkomen. Het probleem is volgens Middelkoop dat dit onderwerp vaak wordt verzwegen. Men schaamt zich ervoor, want ‘mij overkomt dat niet’. De praktijk wijst helaas anders uit.