Papegaai of visionair?

In 2011 kwamen de Europese varkensstamboeken bij elkaar in Londen. Een lange dag presentaties over de verschillende markten en de ontwikkelingen op het gebied van fokkerij. Op zo’n dag krijg je toch wel een mooi overzicht van wat er zoal in Europa speelt. Als je van huis bent, kun je de zaak wat makkelijker van een afstand bekijken.

Wat mij opviel, was dat in bijna alle landen welzijn en voedselveiligheid de centrale thema’s zijn, al verschilt het niveau van invulling behoorlijk tussen die landen. In Zwitserland liggen de zeugen al los in het kraamhok. In sommige andere landen moeten ze er nog erg aan wennen om de dragende zeug niet in de box vast te zetten.

Alle landen hebben in ieder geval gemeen, dat ze zich aan het verdedigen zijn tegen druk uit de samenleving. Als je er zo van een afstandje naar kijkt, lijkt het alsof ze aandacht voor welzijn en voedselveiligheid overdreven en onterecht vinden. Samenwerking met NGO’s, zoals de Dierenbescherming die wij in Nederland kennen, werd met argusogen bekeken. We werden bestookt met vragen.

De volgende dag gingen we met het hele gezelschap naar de East of England Show. Op een enorm groot terrein van een paar honderd hectare werd alles geshowd wat je maar kunt veredelen. Runderen, schapen, paarden, pony’s, orchideeën en uiteraard ook varkens. Verder waren er allerlei oude ambachten en nieuwe machines en trekkers. Een echte Engelse Fair.

Die varkensshow, met 15 verschillende rassen, is geweldig om te zien. Ze vertelden er ook bij wat de vleeseigenschappen van de rassen zijn en hoe het vlees smaakt. Er was veel publiek, waaronder opvallend veel jongeren die veel plezier aan de omgang met dieren beleefden. In Europa worden alleen in Denemarken en Nederland op een dergelijke manier geen varkens meer aan het publiek geshowd.

Naast mij stond een gezin met een heel enthousiast jongetje van een jaar of 10. De speaker ziet het, haalt het jongetje in de ring, laat hem een varken aaien en geeft uitleg. Wij Nederlanders en de Denen vinden het maar niks. Maar ik twijfel toch een beetje. Wie is er nou gek? Hebben wij in Nederland en Denemarken juist niet veel problemen met onze plek in de samenleving? Schieten we niet een beetje door in onze efficiëntie?

Alle zichzelf respecterende instanties publiceren rapporten over dit thema. Allemaal vinden ze dat ons product zich moet onderscheiden van de bulkmarkt. En toch plotseling een nieuw inzicht? In de rapporten van vorig jaar vond ik hier nog niet veel over. Steeds meer boeren en bedrijven zijn erg druk bezig met hun veranderende afzet. Wie is hier de papegaai en wie de visionair?

John Lorist
Voorzitter coöperatie Topigs