Pet(je) af

Sinds mijn vorige column ‘Jansen, Janssen en Janssens’, is er veel gebeurd. Ik kreeg heel veel leuke, mooie en opbouwende reacties op de overname van Varkens. Waarvoor bij deze alsnog hartelijk dank.

Wel honderd, zo niet duizend keer heb ik verteld hoe mooi ik het vind dat Varkens nu van mij is. Maar ik heb ook aan den lijve ondervonden hoe het is om écht aan het roer van een bedrijf te staan. En dan mag ik wel concluderen: het is een hele onderneming. Nu heb ik ‘personeel’ (al zeg ik liever collega’s), dat behoefte heeft aan duidelijkheid en richting. Ik heb er een volledige administratie bij, ik heb toeleveranciers en afnemers, een boekhouder die vraagt om mijn facturen.

Ik heb de korte en de lange termijn. En mijn visie daarop. Ik heb commerciële belangen, sociale belangen én privébelangen. En dat moet in één (werk)week passen. Elke dag klopt er wel iemand aan mijn deur die wil samenwerken. De verleiding is groot om iedereen binnen te laten, maar de tijd nemen om de mogelijkheden en kansen voor mezelf te overwegen is veel meer waard. Nee zeggen is ook ondernemen.

Als ik terugkijk, heb ik in twee maanden als eigenaar meer geleerd dan in de negen jaar dat ik hoofdredacteur was. Er was altijd nog een vangnet, een sparringpartner met hetzelfde belang of een sturende directeur. Irritant soms, maar vaak ook wel heel ‘gemakkelijk’. Nu moet ik het uiteindelijk tóch alleen doen. Het is mijn toko.

Eigen baas zijn. Ik vind het nog steeds heerlijk, maar het is dagelijks pionieren. En daarom wil ik jullie bij deze een heel groot compliment maken. Varkenshouders met hart voor de zaak. Ondernemers, pioniers, harde werkers, vaklui, vaders, moeders. Mijn respect voor wat jullie klaarspelen groeit met de dag dat ik zelf ondernemer ben. Een bedrijf leiden is geen sinecure, zeker niet met de uitdagingen waar jullie voor staan.
Bij deze neem ik mijn pet(je) af en maak een hele diepe buiging.

Janneke Janssens
Hoofdredacteur Varkens