Grenzen verleggen!

Toen ik tijdens mijn vakantie in Italië op een ochtend gezellig samen met mijn gezin zat te ontbijten en mijn zoon van 18 jaar vroeg of ik zin had om met de mountainbike naar Riparbella en vervolgens naar Montescudaio te fietsen, moest ik even nadenken. Montescudaio (vrij vertaald: het wilde zwijn) ligt namelijk bovenop een grote berg.

Mijn zoon had deze klim de dag ervoor ook gefietst en gaf aan dat het een enorme kick geeft wanneer je geheel gesloopt boven op de berg staat. Om vervolgens een afdaling te maken, waar je continue in de remmen moet om niet uit de bocht te vliegen.

Uiteindelijk heb ik samen met mijn zoon diezelfde dag omstreeks 17.00 de fiets gepakt en zijn we op pad gegaan. Tijdens deze tocht kwam ik mezelf tegen en kwamen de volgende gedachtes naar boven: Waar ben je aan begonnen? Is er een kortere weg terug? Ga ik deze tocht wel volbrengen en hoe herstel ik dan vervolgens? Mijn zoon wist mij te stimuleren door te gaan door te zeggen dat je in het leven steeds je grenzen moet verleggen. Precies hetzelfde houd ik mijn kinderen ook steeds voor.

Ik heb tijdens de rit, die vooral uit klimmen met maar enkele vlakke gedeeltes bestaat, de link proberen te leggen naar de varkenshouderij. Ik ben van mening dat de varkenshouderij ook al jaren met de bergetappe bezig is en steeds de grenzen moet verleggen om aan de top te komen. De varkenshouderij is continue aan het klimmen als het gaat om de technische vooruitgang en varkenshouderijsystemen. Kijken we echter naar de ontwikkeling van de voerwinsten/saldo’s in de varkenssector dan lijkt het erop dat er geen einde aan de rit komt en dat het afdalen om even op adem te komen, niet meer van toepassing is.

Ik realiseer mij dat het verleggen van grenzen gestimuleerd moet worden en daar wringt nu net de schoen. Er is een groep ondernemers die deze grens niet meer wil of kan verleggen en die liever stopt. Om in termen van het wielrennen te spreken: ze willen afstappen! Let wel, deze groep heeft al heel lang een prestatie geleverd en voor hen zou het mogelijk moeten zijn verantwoord te stoppen. Hier kan de overheid een belangrijke rol spelen en wellicht kunnen de organisaties dit proces nog eens extra bevorderen door het de agenda te zetten.

De overige varkenshouders en toeleveranciers/afnemers moeten de grenzen blijven verleggen door open te blijven staan voor veranderingen en het blijven zoeken naar mogelijkheden die er structureel toe bijdragen dat er niet meer onder de kostprijs geproduceerd hoeft te worden.

Van licence to produce naar licence to live well! Misschien is de oplossing binnen handbereik wanneer de retail de wil of mogelijkheden heeft om vlees op basis van een principe van kostprijs versus termijnprijs te gaan inkopen en die door te berekenen naar de consumenten. Ik zou willen dat ik in mijn blog kon aangeven hoe we dit precies zouden moeten realiseren. Dit kan ik tot mijn spijt niet. Ik vertrouw er echter op dat als we als sector blijven zoeken, wij ook gezamenlijk tot een oplossing kunnen komen.

Ronald Tibbe
Verkoopleider De Heus Voeders