Ronald Klont (Vion Food): 'Ik heb de mooiste baan die er bestaat'
Een wereldburger en reislustig kun je Ronald Klont gerust noemen, ook al werkt hij inmiddels al vijftien jaar bij Vion. Bij dit foodbedrijf is continu wat te onderzoeken en ontwikkelen op een van de productielocaties. Klont richt zich op verbeteringen van de vleeskwaliteit, zodat varkens en runderen steeds beter tot waarde worden gebracht. ‘Het is de kunst om de verschillende vleeskwaliteiten wereldwijd op de juiste markten te krijgen. Ik heb de mooiste baan die er bestaat.’
Een bankjesafspraak met een bereisd persoon als Ronald Klont heeft veel voordelen. Hij heeft vrijwel alle uithoeken van de wereld gezien, kan bogen op internationale ervaringen en er smaakvol over vertellen. Met regelmaat lepelt hij een anekdote op en gaat zijn verhaal gepaard met veel bewegingen en een gulle lach.
Het plannen van de afspraak met de bezige bij is wat complexer. Klont wil zijn verhaal doen op de hoofdvestiging van Vion Food Group in het Noord-Brabantse Boxtel, zelf woont hij in België. ‘Normaal werk ik een dag per week in Boxtel, maar de afgelopen weken moest ik veel pendelen naar onze vestigingen in Scherpenzeel, Groenlo en het Duitse Emstek. Continu is er iets te verbeteren of aan te passen zodat we onderdelen van varkens en runderen nog optimaler tot waarde kunnen brengen.’
Deze dag is een onderzoek naar buiten gekomen naar de gezondheidsschade en -kosten van het eten van rood vlees en de roep om een vleestaks. Dit draait Klont direct om in een positief vleesverhaal: ‘Het met mate eten van vlees brengt juist heel veel gezondheid. Het is een ideale voedingsbron omdat de nutriënten veel beter opneembaar zijn.’
Het met mate eten van vlees, de ideale voedingsbron, brengt de mens juist heel veel gezondheid
Samen met de Universiteit van Maastricht heeft Vion Food onderzoek gedaan naar nutritioneel identieke voeding bij de mens, met als verschil plantaardige of dierlijke eiwitbronnen. ‘De resultaten worden binnenkort openbaar, maar ik wil wel alvast kwijt dat de spieropbouw bij ouderen aantoonbaar beter is als ze vlees eten’, stelt Klont.
De oud-student Dierwetenschappen komt beroepsmatig nog met regelmaat bij Wageningen University & Research. ‘Toen lagen de gebouwen van de landbouwuniversiteit verspreid over Wageningen. Nu is er een mooie, geconcentreerde campus met internationale uitstraling en heerst er een goede vibe’, geeft Klont aan. ‘Naast samen projecten doen verzorg ik er één keer per jaar het vakcollege Meat Science.’
Als kind wist Klont al dat hij iets met dieren wilde gaan doen. Van huis uit was dat niet vanzelfsprekend want zijn vader was politieagent en het gezin woonde in Den Haag. ‘Wel liggen mijn vaders roots in Groningen en zijn er nog melkveehouders in de familie. Ik ging voor dierenarts maar werd uitgeloot voor de studie Diergeneeskunde. Het alternatief was Wageningen, iets richting diergezondheid’, vertelt hij.
Voor zijn studie belandde Klont onder meer in het Noorse Tromsø voor visonderzoek. In het ‘Parijs’ van het Noorden, 500 kilometer boven de poolcirkel, onderzocht Klont de effecten van bètaglucanen op de immuunrespons van zalmen. ‘Dat was een geweldige ervaring. Omdat het onderzoek me zo ontzettend boeide haalde ik automatisch een hoog cijfer’, zegt hij.
Kennismaking met varkens
Om de dienstplicht na zijn studietijd te ontlopen besloot Klont een promotieonderzoek met varkens te doen bij het Instituut voor Veeteeltkundig Onderzoek in Zeist. Dat ging om het in beeld brengen van de effecten van stressfactoren voor het slachten op de spierstofwisseling en vleeskwaliteit.
‘Daarvoor moesten we stressgevoelige varkens uit België halen en dat was een heel circus’, herinnert Klont zich. ‘Voor onderzoeksdoeleinden varkens onder narcose brengen was totaal iets anders dan ik gewend was bij zalmen.’
Verder heeft Klont op het Franse eiland Corsica onderzoek gedaan naar de invloed van het voeren van eikels aan varkens op de vetkwaliteit. ‘We zagen geen enkel varken als we bij een voerplaats aankwamen. Maar klapten de autodeuren dicht, dan kwamen van alle kanten varkens in alle soorten en maten aangerend om een portie eikels te komen vreten. Dit levert bij eenmagigen vlees met meer enkelvoudig onverzadigde vetten op.’
Ketenprojecten in Amerika
In 2000 toog Klont samen met zijn vrouw naar Kentucky om ketenprojecten te doen bij varkensfokkerijorganisatie PIC. Hij keek in de keukens van grote Amerikaanse integraties en reisde heel vaak naar Europa. Vier jaar later en twee kinderen rijker ging de vleeskwaliteitsexpert aan de slag bij PIC Duitsland.
‘Toen mijn kinderen naar de kindergarten gingen en zeiden ‘nur deutsch’ te gaan spreken, zijn we verhuisd’, zegt Klont lachend. ‘Omdat de lijntjes met mijn huidige leidinggevende Bert Urlings warm waren, heb ik nu de allermooiste baan binnen Vion.’