Nieuw verdienmodel starten met tien voorlopers
Waar het toepassen van het Trac-systeem bij Franse varkenshouders blijft groeien, moet het in Nederland nog van de grond komen. Stalinrichter Vereijken wil het scheiden van de dunne en de dikke mestfractie onder de roosters oppakken samen met tien varkenshouders in Nederland. Deze voorlopers kunnen rekenen met opbrengsten voor de vaste fractie.
De Franse coöperatie Cooperl geeft aan dat 92 varkenshouders het Trac-systeem ingebouwd hebben in hun varkensstal. Er lopen nog zes projecten met het complete systeem van dunne mest onder de roosters scheiden en apart opslaan en vast mest uit afdelingen schuiven. Het vergt een investering van 150 euro per vleesvarkensplaats. 90 procent van de systemen is ingebouwd bij vleesvarkensstallen en 10 procent in biggenopfokafdelingen. Bij kraamzeugen is de investering vooralsnog te kostbaar in verhouding tot de hoeveelheid te scheiden mest.
Voor de dikke fractie, ongeveer een derde van het mestvolume, ontvangen varkenshouders 20 euro per ton van Cooperl. Die kan na het winnen van biogas de geproduceerde mestkorrels goed verwaarden. De dunne fosfaatarme fractie kunnen de varkenshouders veelal op eigen land uitrijden. Dit is in het kort het verdienmodel voor de Franse varkenshouders die investeren in het systeem dat ook de ammoniakemissie met 50 procent terugdringt en de methaanuitstoot rond de 85 procent.
Nederlandse uitrol
Vereijken wil een vergelijkbare aanpak in Nederland van de grond zien te krijgen. Dat is complexer dan in Frankrijk omdat naast de mestkosten het beperken van de emissies van met name ammoniak een rol spelen. Toch ziet Bart Hooijer, directeur van Vereijken, kansen om dat integraal aan te pakken met het oog op het verlagen van CO2-footprint van de varkensvleesproductie.
'40 tot 45 procent van de CO2-footprint is toe te schrijven aan mest. Het Trac-systeem is gericht op mestkosten verlagen, het stalklimaat te verbeteren maar niet om het ammoniakprobleem op te lossen', stelt Hooijer tijdens het webinar Nieuw businessmodel voor verwaarding van gescheiden mest. 'Maar ik wil wel bij alle diercategorieën de emissies meten om Trac-systemen op de RAV-lijst te krijgen.'
Economisch perspectief
Het economisch perspectief is in Nederland ook anders dan in de Frankrijk. Zo is de investering vanwege de dichtevloereneis lager en komt uit op zo'n 100 euro per vleesvarkensplaats. Waar in Frankrijk 20 euro per ton vaste fractie wordt betaald, wordt in Nederland begonnen met een bedrag van 5 euro per ton.
'Het is een stimulans om te investeren in het systeem en een begin om de mestkosten te verlagen. Want ook voor de dunne fractie moet er een oplossing komen om het systeem in Nederland echt van de grond te krijgen', zegt Hooijer. 'Daarnaast moeten we samen met vleesverwerkers en retailers consumenten zo ver zien te krijgen dat ze extra willen betalen voor klimaatvriendelijker geproduceerd varkensvlees. Dan kunnen boeren investeren in stalinnovatie.'