Boerderijeducatie aanjagen

Het geluk van Jannie Bos zit niet in de bedrijfsomvang en dieraantallen. Ze is gelukkig met een klein, technisch goed presterend en financieel gezond biologisch varkensbedrijf. “Stress van gedoe, zoals  knellende regelgeving, administratieve rompslomp en zware financieringslasten, heb ik niet. En ik kan er van alles langs doen, zoals het aanjagen van boerderijeducatie.”

Wat doe je als je varkensstallen totaal op zijn en je 160 vleesvarkens ‘erbij’ houdt. En je hebt geen ambitie om je diep in de schulden te steken om een forse schaalsprong te kunnen maken? Dan beëindig je de varkenstak. Maar als je er dan snel achter komt dat het veel te stil is op je erf, dan zijn er interessante opties om toch weer van die leuke dieren te gaan houden. Mits je je vergunning en varkensrechten nog hebt natuurlijk. Investeren in de biologische varkenshouderij is zo’n alternatief. Met een klein en financieel gezond bedrijf met vleesvarkens kun je dan toch je passie volgen. Dat is in een notendop de weg die Jannie en Evert Bos in Putten hebben bewandeld.

Jannie is de varkenshoedster en Evert werkt buiten de deur als pluimveeadviseur bij een middelgrote mengvoercoöperatie. Jannie weet als opgeleid slagersvakvrouw waarvoor ze het doet. Een lekker en verantwoord stukje biologisch varkensvlees produceren met respect voor dier, mens en omgeving. Sinds 2016 houden ze in het buitengebied van Putten 180 biologische vleesvarkens. Het vijfsterren onderkomen voor de dieren oogt nog als nieuw. Op de buitenuitloop tegen de wanden in het winterzonnetje rusten enkele varkens met intacte staarten. Maar als ze bezoekers opmerken, komen ze meteen in de benen. “Vreemden zijn ook een mooi verzetje voor de nieuwsgierige dieren”, zegt Jannie. “En het werken bij de varkens is een mooie uitlaatklep voor mij. Elke dag kom ik twee keer tussen de varkens om het strobed schoon en droog te houden. Maar je moet varkens wel echt leuk vinden, anders houd je dat fysiek best zware werk niet vol. Stress heb ik niet, de afzet is goed geregeld en ik kan van alles erbij doen.”

Zo heeft Jannie de papieren behaald voor educatieboer. Intussen is ze coördinator geworden bij boerderijeducatie Nederland afdeling Gelderse Vallei. Ze legt contacten met basisscholen en probeert leerlingen van groep 3 tot en met 8 op boerenerven te krijgen. “Het verbaast me dat veel scholen niet weten dat zoiets bestaat, dus spontaan melden ze zich niet. Met name leerkrachten moeten overtuigd worden en bereid zijn om praktijklessen op boerenbedrijven op te nemen in hun lesschema. Er is nog een wereld te winnen en daar ga ik plannen voor bedenken.”