Als kind weet ik nog goed dat er op de hele basisschool slechts één computer was. Wow, dat was toen echt iets bijzonders. Inmiddels heeft elk gezinslid een eigen laptop, tablet en/of iPad en een mobiele telefoon die niet veel onder doet voor een volwaardige computer. Gegevens van het ene apparaat worden gedeeld en gelezen op de andere apparaten. Vroeger waren dat twee heel verschillende apparaten omdat ze geen gegevens met elkaar uit konden wisselen. Overzetten van data gebeurde via grote dunne floppies, later werden dat diskettes en tegenwoordig nog met een USB-stick. Maar ik neem aan dat met USB-sticks slepen voor de meeste varkenshouders ook al ouderwets is. Via Dropbox, Google Drive en meer van dergelijke programma’s wordt informatie via de cloud uitgewisseld. Hierdoor gaan geen data meer verloren en is een gecrashte computer geen nachtmerrie meer.
Of is het toch iets minder simpel dan ik het hierboven schets? Ik maak namelijk nog steeds een back-up van Agrovision, want 'o wee, wat gebeurt er als die data zijn verdwenen?'. En hoe zit dat met gegevens in uw voercomputersysteem en dat van de klimaatregelkasten? Bij ons wordt met deze laatste twee ‘informatiebronnen’ niets gedaan. Nou ja, dat is niet helemaal waar. We kijken bijvoorbeeld wel naar de temperatuur en de ventilatie van de afdeling. Maar ik beken dat ik zelden terugkijk naar de minimum en maximum waarden van de afgelopen week. Zouden we daar niet veel meer informatie uit kunnen halen en die kunnen gebruiken om gezondere dieren te produceren?
Op het symposium Hogere Varkensgezondheid in Eindhoven liet Dr. Jackson He (CEO van Yingzi, een Chinees technologiebedrijf) dat heel mooi zien aan de hand van een emmer. Het hengsel van de emmer waren allerlei bedrijven. Zij gooien als het ware de data in de emmer. Maar dan niet als een gesloten zak, maar ze leegden de zak in de emmer. Hierdoor komt alle data bij elkaar. Door Machine Learning (een nieuwe term en met nieuwe mogelijkheden zoals kunstmatige intelligentie en algoritmes om data uitgebreider te analyseren) komen er analyses uit. De computer leert patronen herkennen en kan verbanden leggen. Natuurlijk moet bij de interpretatie daarvan wel boerenverstand gebruikt blijven worden. Zo weten we dat een baby uit een fles kan drinken en dat bier in een fles zit. Maar om een baby bier te geven, zal toch niet helemaal de bedoeling zijn…
Volgens mij moeten we als varkenssector ook werken aan zo’n 'zelflerend' systeem. Volgens mij kunnen we zoiets zelf opzetten, want ook in Nederland zijn er veel technologiebedrijven. Of moeten we de rollen omdraaien en gaan we eerst naar China toe met onze camera om te kijken hoe het daar werkelijk werkt? Dat lijkt mij dan wel weer een bijzonder interessante ervaring...
Ruth van der Haar
Varkenshoudster